** Unha pregunta tan sorprendente como inesperada

Ás veces suceden cousas que non esperas, que non te imaxinas, que poden pasar pero que non é habitual que acontezan, vamos. E nisto último me baseo para contarvos hoxe o que me pasou este venres pola mañán en Pontevedra. A cousa é moi curiosa...

Estaba falando cunha amiga miña que traballa preto de Oporto e á cal había uns anos que non tiña o pracer de ver e falar con ela. Inmiscuidos en plena conversa, de repente produciuse o feito en cuestión...
...--->Ve-lo Artigo completo....


Acercáronse a nós un home e unha muller. Educadamente interrumpíronnos..

- Hola bos días, perdoade
- Hola -devoltamo saúdo

Neste punto un servidor pensou que tería que sinalar onde quedaba determinada rúa na cidade de Pontevedra (un lugar onde apenas coñezo rúas). O desconcerto e a sorpresa emanaron a continuación. Un capacho que portaban -e no que vagamente repararamos miña amiga e máis eu- unido a unhas breves pero insistentes verbas do home, a modo de rogo, desencadearon a súa aparición.

- ¿Non vos apetecen un par de bois? Están frescos e son baratos. Ou algo así nos espetaron.

Os bois, para os que non o sepades, era marisco.

E tras rexeitar tan suculento manxar ás 11 da mañán, e alonxarse estas dúas persoas, mirámonos miña amiga máis eu cunhas facianas de quen se ve sorprendido por un reporteiros de cámara oculta estilo "Supermartes". Pero non foi ningunha cámara oculta. Non. Era tan real e verídico como a vida mesma. Ha, e nada de preguntas sobre onde quedaba tal ou cual rúa (cousa que tampouco me disgutas por certo).

Esta anécdota creo que superou con creces a do café e o xornal que me pasou o ano pasado. Agora so falta coñecer cal será a próxima anécdota simpática que me pase. A saber...

---

ARTIGO ELABORADO POR: Julio
A Lareira Máxica