luns, 31 de xullo de 2006

** Verán raro, raro, en Sanxenxo




Está visto que estamos ante un verán un tanto atípico. Un dos veráns máis calurosos que se lembra, pero no que tan pronto fai sol como chove ou está nublado en cuestión de pouco tempo. E non falo por falar. Tódolos veráns hai días de tormenta e algúns de choiva, pero que en pouco menos dun mes pasemos de ter máis de 35 grados a que pareza que estamos a principios de setembro. Cambios moi bruscos...

Exemplo gráfico-práctico: Día de moito sol, baixas á praia e, pouco despois, ADEUS SOl. E así levamos unha semana. Hoxe, ademais, dábame a impresión que estabamos a principios de setembro. Había olas e surfistas mezclados cos turistas. E o sol ás 6:30 desapareceu... Isto non quita, que a calor sexa abafante cando apreta, e de aí que xa houbera mortes por culpa desta ola, tanto en Galicia como no resto de España.

Outro dos temas do que me gustaría falar son dos turistas. Nunca vin tantos na Praia de Montalvo como este mes de xullo en Sanxenxo. E isto tamén acontece noutras praias. Non entendo que os hostaleiros digan que este ano baixou a ocupación. ¿ou será que optaron máis polos campings e o alquiler de casas particulares? A saber, pero unha cousa está clara: NUNCA VIN TANTO TURISTA XUNTO EN MONTALVO.
E atención: AÍNDA FALTA AGOSTO, o mes máis agobiante -por excelencia- no sector do turismo en Sanxenxo…

Outras cousas sí que non cambian co paso dos anos: colas e máis colas nas carreteras, nos supermercados, e en case calquera sitio de Sanxenxo. Normal. Unha población de 17.000 habitantes que está hiperpoblada no verán.que eu fose turista nunca viría a Sanxenxo en época estival, agás que me gustaran os agobios, que non é o caso.

Os últimos domingos estaba ateigada, parecía a praia de Silgar. Tiñas que defender o teu espacio con uñas e dentes, e se te virabas case lle pegabas ós do lado. Sorprendente nunha praia tan grande. Ós domingos sempre houbo máis xente. É lóxico, Pero non se estivo nunca apretado en calquera zona da praia.

O que digo, este verán anda raro, raro, como diría un ilustre visitante que nos abandonou o ano pasado: PAPUCHI.

Carpe Diem, e agardemos un bo mes de agosto.

xoves, 27 de xullo de 2006

** Está todo inventado na T.V.?




A realidade parece indicar que o 99% das cousas que saen na “caixa tonta” xa foron inventadas. Hai poucas cousas innovadoras. É triste dicilo, pero que haxa novas canles de t.v. non axudou en nada a cambiar este panorama televisivo. CUATRO está caíndo no mesmo tipo de programas que as outras privadas, realities show s incluidos (un dos últimos "El traidor"), se ben algo máis suaves e menos morbosos, parece. Aínda así, toda unha decepción.(...)


Nos inicios prometía mellores contidos, a pesar de non botar casi pelis ou deportes (cousa que, agás o Mundial de fútbol e o ciclo de pelis "Hazte un cine", segue ocurrindo) . Case prefería cando estaba codificado Canal Plus, polo menos era algo diferente e ata ….suxerente….

Hoxe facendo un pouco de zapping televisivo vin un programa de búsqueda de parellas. En CUATRO. O concurso seguen unha vella dinámica que, cando menos, recordo desde o ano 1990 cando TELECINCO emitía “Vivan los novios”.

A esa mesma hora hai outro programa de parellas, éstas xa constituidas, pero que demostran cómo se coñecen, nun programa que presente Anabel Alonso, a mítica de “7 Vidas”, que non hai moitos meses presentara”Estoy por ti” un programa de amor similar, no que tempo despois foi sustituida na presentación por un actor de telenovelas. O programa de agora recórdame ó programa, tamén emitido por TELECINCO nos 90, e que presentaba o desaparecido Jesús Puente.



Máis casos: En Antena 3 botan “La ruleta de la Suerte” ou algo así, un programa que é o mesmo que emitiron a mesma cadea e TELECINCO tamén nos anos 90.

E podería seguir e seguir. A televisión debe ser como a moda, TODO VOLVE. Parece mentira que os tempos e as novas canles non fagan xurdir novos estilos de programas. Agora xa so falta que CUATRO emita programas pésimos estilo “A tu lado” ou “Salsa Rosa”. É cuestión de tempo…..

De momento esta nova canle emite un sobre o mundo dos famosos pero en clave de humor, “Nos pierde la fama”, presentado pola fermosa Nuria Roca, e no que tamén interveñen Javier Coronas (ex de “Lo + Plus”) ou Llum Barrera (“Aquí no hay quien viva” entre outros), o programa é unha mezcla CQC co mundo rosa, aderezado con moito ironía e humor sano. Non está nada mal este programa. O mundo dos famosos desde un punto de vista amable e nada polémica ou provocador.


Volvendo ó tema, a regra de tres: a máis televisións menos proxectos innovadores. Agardo que un día primen máis as boas e novas ideas que as manidas ideas ou programas de toda a vida. Algún día espero que alguén se dea conta do mal que está todo e queira cambialo para mellor……

Carpe Diem.

martes, 25 de xullo de 2006

** Aparcar en prazas alleas

As actitudes cívicas cada día brillan máis pola súa ausencia. Hoxendía manifestámonos por calquera causa xusta, pero deixamos de fixarnos noutras que tamén son importantes, aínda que ó mellor so sexa para unha minoría. Neste artigo quixera manifestar o meu desagrado polos desaprensivos que non respetan ós minusválidos. En concreto, a aqueles que aparcan os seus coches nas prazas de discapacitados sen para nada ter recoñecida tal condición (...)

Parece mentira que unha sociedade tan comprometida como a actual, na que se clama contra o terrorismo, contras as guerras absurdas ou contra un petroleiro que ninguén soubo controlar, se permitan actitudes tan faltas de consideración, respeto e educación como as de utilizar os aparcamentos reservados para persoas discapacitadas cando a que aparca non o é.

Cada vez que vexo un coche aparcado nunha zona destas sempre penso que á xente defende so o que lle interesa ou que lle convén, pero non se para a pensar cómo se sentiría el se estivese discapacitado e non poidese empreñar as escasas prazas reservadas para este colectivo porque un “inteligente despiadado” se apropiou con alevosía da súa praza por mera comodidade e non estar dando voltas…. Tería que saber o difícil que lle é a un minsuválidos desprazarse (aparcar, barreiras arquitectónicas,...).

Se esa persoa irresponsable e inconsciente tivese un familiar discapacitado ou el mesmo o fose seguro que o seu discurso e forma de comportarse sería outra ben distinta a que, erróneamente, leva a cabo.

De pouco vale dicir NON Á GUERRA, se logo, cos teus actos, dices moi pouco de ti como persoa e, sobre todo, como cidadán. Hai dereitos, pero tamén hai obrigacións. E os dereitos dun finalizan, onde empezan os doutra persoa.

No tema dos aparcamentos creo que se ten demasiada permisividade. Se hai unha sinal que hai 2 prazas reservadas a minusválidos, pois creo que está ben claro. ¿Por qué ser tan miserables?. E xa non entro a valorar a actitude de persoas que teñen familiares discapacitados e “aproveitan” as súas tarxetas para aparcar nestas prazas, usadas así fraudulentamente. So as poderían empreñar se trasnportan a eses familires e polo tempo preciso. Pero non para o seu uso particular. Iso é desvirtuar o sentido das tarxetas de estacionanemento para minusválidos que conceden os concellos.

Pero ollo!!, que a cousa tampouco acaba aí, tamén hai MOITA xente que se adica a aparcar en aceras ou beirarrúas, lugares destinados ós peóns, chámense discapacitados en cadeiras de rodas, nais que levan fillos nos carriños, anciáns que camiñan con dificultades con bastón ou axuda doutra persoa, ou calquera persoa en xeral.

O que non se pode tolerar é que os coches aparquen enrriba das aceras sen máis. Deberían ser os primeiros en ser multado polo Policía Local de turno, se éste tivese sentido común porque, ¿para que se fixeron as beirarrúas como superficie diferenciada da rúa ou da estrada?. Se non se respeta pois mira, é algo absurdo.

Propoño a quen corresponda que se teña MOITA máis dura á xente que aparca nos sitios reservados a minusválidos ou encima de aceras, amén dos que aparcan en dobre fila. Creo que son multas máis xustas que por non aparcar exactamente ben ou por aparcar nun lugar que, aínda que non é o correcto, non impide ou dificulta a moviliade doutras persoas e/ou vehículos.

Ás veces os policías meten multas por cousas pequenas e obvian, descaradamente, outras que deberían ser moito máis importantes socialmente. E con isto non xustifico que as primeiras non sexan merecedoras de sanción, so digo que habería que ter moita menos permisividades coas segundas do que, en realidade, se ten hoxe en día.
Non é a primeira vez que a grúa leva un coche aparcado lixeiramente mal, aínda que a ningúen estroba, pero cinco metros máis adiante viron un coche MERCEDES aparcado nunha praza de minusválidos sen te-la correspondiente tarxeta de estacionamento. Pero a Policía non se atreve a levalo e fai a vista gorda ¿Por qué? Haberá clases?

E sendo dous coches iguais, no 90% dos casos van levar antes ó que está lixeiramente mal estacionado que o que ocupa irregularmente unha praza de minusválidos. E xa non digo que pasen por unha estrada e, a pesar de que vexa, tres coches aparcados encima das beirarrúas, nin se paren a multalo.

O artigo de hoxe foi feito logo de ver cómo unha persoas minusválida tentaba aparcar hoxe nunha praia de bandeira azul do concello de Sanxenxo. So había dúas prazas. Pois ben unha estaba ocupada por un Mercedes e outra por outro coche. Ningún deles tiña a tarxeta de estacionamento. Namentres, a muller minusválida que quería aparcar-lo seu coche non puido. Descoñezo que fixo finalmente, pero é triste esta situación, pero atención….

A cousa non acababa aí, había dous policías locais que multaban a coches aparacados en zonas de línea amarilla ou en lugares prohibidos. A eses si lles puxeron multas (a pesar de que facían a vista gordas con matrículas de coche de fora da provincia de Pontevedra…¿o turismo vende…?), pero SORPRENDENTEMENTE, ós dous coches que estaban aparcados irregularmente nas dúas prazas de minusválidos NINGÚN BOLETO NIN GRÚA ENGANCHANDO…..Ver para crer.


E logo haberá quen presuma de que NON lle gustan as inxustizas nin as guerras, nin os PRESTIGE. Pois empezar por aplicarse o conto a un mesmo. Non se pode ser tan HIPÓCRITA.....



Digo eu: ¿e por que non lles quitan puntos ós que aparcan nas beirarrúas ou irregularmente nas prazas de minusválidos?

luns, 24 de xullo de 2006

** Festas do Apóstolo en Compostela

Santiago de Compostela e, por ende, Galicia, está de festas estes días. Unhas festas que teñen o seu día grande o dia 25 de xullo, data na que se celebre a festividade do Apóstolo Santiago. A festa nas rúas hoxe día 24 pola noite é unha verdadeira xoldra.

Acceder á Praza do Obradoiro para ver ós fogos é de PREMIO GUINNES. Unha de dúas: ou vás cedo ou senón, logo das 23 horas olvídate. Nembargantes, o espectáculo merece a pena. Vaia se a merece....Pero hai que vivilo. Para os que non poidades acceder –ou non queirades facelo- recoméndovos que os vexades desde a Alameda de Santiago, desde a Carballeira de Santa Susana. É unha gozada. O pero é que non podes ver todo o espectáculo de luces e fogos, pero si a meirande parte. É unha opción moi interesante para evitarse agobios e esperas para entrar no Obradoiro

A celebración das festas do Apóstolo merecen pena. Se Santiago de Compostela é unha cidade bonita de pór si, se lle sumamos o factor festa e bo tempo, a ecuación é perfecta para disfrutar das noites compostelanas durante os días que duran todas as celebracións.

O que non sabe todo o mundo é que á semana seguinte, a noite do 31 de xullo, tamén hai celebración na Alameda de Santiago de cara ó Campus Sur da Universidade de Santiago. Claro que non é tan espectacular como a do 24 de xullo na Catedral de Santiago e no Obradoiro.

Tiven o pracer de disfrutar da noite do 24 de xullo en 1999. Paseino ben. E iso que ese verán era agobiante porque coincidía co ano Xacobeo e co Encontro da Xuventude e as rúas estaban literalmente inundadas de persoas, peregrinos, turistas e demais. Pasaras ás horas que pasaras aquilo era bastante agobiante se non che gustan as multitudes permanentes e as aglomeracións na que tés dificultades para desprazarte.

Así a todo, recomendo que, cando menos, vos acerquedes a Santiago de Compostela un 24 de xullo. O casco vello é unha verdadeira festa ambulante. E de camiño pola Rúa do Franco, controlade un pouco, non vaia ser que logo vaiades dando tumbos…..Precaución amigos. O París-Dakart é duro e máis un 24 de xullo….

Santiago de Compostela, unha cidade na que sempre me sentín a gusto, é moi entrañable e días como o de hoxe fanme recordar os bos anos que me fixo pasar este “pobo grande” chamado Santiago. Outro día falarei de Santiago de Compostela e das cousas boas e recordos que encerra nas súas milenarias pedras. Unha cidade que para min sempre será a miña segunda casa…..

sábado, 22 de xullo de 2006

** Enlaces, xa independentes, a webs






Por fin o conseguín. Levaba tempo desexando atopar a fórmula para que os enlaces a páxinas web da lareiramáxica se visen como outra páxina que se abre a maiores do blog, e non ter que escoller entre seguir vendo o blog ou irse coa páxina que tiña o vínculo na lareiramáxica.

Isto é especialmente importante nos vínculos de radio-online xa que poderedes escoitar música nunha ventana independiente, á par que seguides navegando polo blog da lareira máxica (...)

Coido, sin duda, que é un gran paso. Foi máis difícil averiguar cómo se facía que facelo. Pero xa está logrado.

Doutro lado, os que esteades interesados en que vos inclúa nunha lista de blogs amigos que empezará a funcionar posiblemente nuns días, envíademe un correo a lareiramaxica@hotmail.com

Seguimos mellorando.
Carpe Diem.

venres, 21 de xullo de 2006

** Óscar Pereiro, un ciclista 10

Galego, concretamente do concello pontevedrés de Mos. Chámase Óscar Pereiro. Conseguiu pórse de líder varios días no Tour de Francia. Todo un hito para o ciclismo galego. Casi seguro non poida gañar esta fin de semana a ronda ciclista gala, pero CHAPEAU. É un ciclista 10. Todo un orgullo para Galicia contar cun excelente profesional como el. DE PODIO.
Non é o primeiro Tour de Francia que disputa, Álvaro Pino foi o que apostou por el e fichouno hai uns anos para o Phonak, equipo que deixou o ano pasado por problemas económicos da formación suiza. Alí deixou pegada positiva e moitos amigos. Xa rematou 10º no 2004. Daquela era gregario (o que no argot ciclista quere dicir “currante” do xefe de filas).

Este ano fichou polo Illes Balears. No Tour 2006 o galego tiña como obxectivo quedar entre os 10 primeiros. A súa misión era traballar de gregario para outro grande: Alejandro Valverde. Inesperadamente herdou a condición de xefe de filas, logo da baixa por caída de Alejandro. Estoutro era o gran favorito para gañar este Tour, tras non admitir ós tramposos que presuntamente se doparon (Ulrich. Mancebo, etc.).


Metade por sorte, metade porque o mereceu, colocouse de líder do TOUR a finais da semana pasada. Logo Landis, o americano, arrebatoulle o liderato. A cousa non acabou aí, porque ó día seguinte, Öscar voltou a recuperalo. Onte conseguiu conservalo ó igual que hoxe, pero a etapa de onte foi inxusta co galego.

O seu equipo fixo un excelente traballo, do que se beneficiou o CSC doutro españo: Carlos Sastre. Se non tivese deixado irse a Floyd Landis con tanta diferencia de tempo, posiblemente este domingo houbese un campeón de Tour galego. Pero non. Nin o TMobile nin o CSC lle axudaron ó Iller Balears, equipo brillantemente capitaneado por un Óscar Pereiro. Unha cousa é que Landis estivese forte, outra ben distinta é deixarlle tantos minutos de marxe. Non pode ser que un día estea a 8 minutos e 8 segundo do liderato e o día seguinte a so 30 segundo. Insisto que o único que non ten culpa diso é o equipo do Illes Balears, que se vaciou e con Öscar á cabeza.

O Tour principiara mal para Óscar que tivo un día malo na etapa dos Pirineos que chegou a Cataluña. Pero un día malo teno calquera. E senón que llo preguntou ó mesmo Landis, -que se non ocurre algo anormal mañán (ougallá que sí!!!) gañará o Tour o domingo- que o mércore tivo o seu día malo e perdeu máis de 8 minutos.

Óscar, ó igual que Landis onte, recuperouse do seu día malo, e gracias a unha escapada colleu o maillot amarillo da proba. Iso sí, foi un regalo do pelotón ciclista. O mesmo Óscar o recoñeceu. Sincero e modesto. Como tamén o foi cando voltou a recuperar o liderato da proba o mércores e dixo que ese día se gañar “a huevo” o maillot amarillo de novo. Sincero de novo. E modesto.


Precisamente son dúas virtudes que non me están a pasar inadvertidas deste ciclista galego. Ata o ano pasado coñecíao polas boas etapas que facía na montaña. Este ano tiven a ocasión de velo no programa da TVG “O Programón” (presentado por Mon Santiso) no que era colaborador e contertulio en debates. As súas opinións e a forma de razoar as cousas gustáronme. Amosaba unha madurez e un saber estar impresionantes.

Isto mesmo acontece coas súas declaracións no Tour. Recén acabada a etapa, os xornaliasta abórdano logo de que se pase horas enriba da bicicleta. El colle un pouco de aire, e enseguida fai unha análise sincera, realista, concreta, sin ferir a ningúen, e facendo uso da súa modestia. Non se cre ningún prepotente por ter acadado o Tour de Francia. E nesas entrevistas sempre deixa un oco para o humor (o famoso intento de que Carlos de Andrés, o xornalista que retransmite con Pedro Delgado o Tour en TVE, cante o “Cadillac Solitario” de Loquillo y los Trogloditas, e so unha mostra). Xa o di el, que se escuda no humor para liberar tensións e preocupacións. Intelixente e figura o ciclista de Mos. Sí señor.

En resumo, un profesional como a copa dun pino e, polo que se ve, unha excelente persoa ó que os triunfos non o cegan. Cos pés na terra. Como impón o sentido común.

O que máis me doe é que o domingo non poida gañar o Tour. Vai ser moi complicado, sobre todo por Landis, que é un especialista en contrareloj, a diferencia de Pereiro e tamén amosou que, agás o día malo que tivo, era o máximo aspirante ó triunfo final (e máis logo de ver a súa épica exhibición de onte).Tamén é posible que Sastre quede segundo por diante del na xeral. Sería unha dobre mágoa. Pero quedar no podio será todo un éxito para este bravo corredor. E se non queda para min tamén. Porque o que fixo xa ninguén llo poderá quitar. So me gustaría que acabase o máis arriba posible, e se fose como PRIMEIRO tamén.

Remate como remate o Tour, GRACIAS Öscar por facernos disfrutar tanto estes días contigo e por facernos sentir orgullosos de ser galegos. Galicia estivo en boca do ciclismo mundial. Algo que é dobremente positivo se temos en conta que estivo moi ben representada por un EXCELENTE CICLISTA GALEGO, E coido que, incluso, MELLOR PERSOA.

Chapeau, Óscar. Un podio que saberá a GLORIA.

xoves, 20 de xullo de 2006

** Novo email, novidades e reencontro


Logo dun periodo de descanso forzado por temas de saúde, volto a retomar a publicación de artigos e o mantemento do blog. Estiven actualizando cousiñas na Lareira Máxica e introducín algunha que outra novidade. Vense a simple vista..."E ata aquí podo ler", como diría Mayra Gómez Kemp.

Para os interesad@s en participar no blog, ben sexa publicando os vosos propios artigos ou facendo suxerencias,...UN CAMBIO: o email de contacto pasa a ser o de alareiramaxica@hotmail.com Anímádevos a participar. Algúns de vós prometéstedes enviarme artigos...Sigo agardando porque confío en que tedes palabra...

venres, 14 de xullo de 2006

** Paréntese forzada

Levo uns días sen publicar nada, e tardarei uns poucos máis. En contra da miña vontade, véxome na obriga de facer esta paréntese forzada por culpa dunha convalecencia. Paciencia a tod@s. Agardo voltar moi pronto. Toco madeira.

luns, 10 de xullo de 2006

** Avaliación final do Mundial de fútbol



No Mundial máis malo que recordo nos últimos anos, "triunfou" a selección italiana. Creo que non houbo unha selección que destacara por enriba doutra. Nin Brasil, nin Arxentina, nin Alemania, nin Inglaterra, nin Francia nin a propia Italia. E de España mellor nin falemos....

Polo visto nas semifinais, Francia e Italia son xustas finalistas, e as menos "malas", pero ten guasa que Francia estivese a piques de caer eliminada na primeira fase, na cal segunda de grupo detrás de Suiza, que foi elminada en octavos de final...

España quedou primeira de grupo. Goleou a Ucrania que se clasificou segunda no mesmo grupo, pero que chegou máis lonxe que España no Mundial. España foi apeada por Francia en octavos de final, namentres que Ucrania eliminou a Suiza en octavos e pasou a cuartos, sendo alí eliminada por Italia.



Decepcionáronme especialmente Brasil e Arxentina, elminadas por Francia e Alemania, respectivamente, en cuartos de final.

Nas semifinais gustoume o trepidante partido disputado entre Francia e Alemania, que incluso que, por xogo, mereceu incluso ter sido a final (vendo o acontecido nese partido e non entrando a xulgar o resto do Mundial).

Tampouco se pode dicir que se descubrise un gran xogador ou que algún destacase por enriba do resto. Dicir que Zidane foi o mellor, pois creo que é un pouco excesivo. Digamos que das estrelas do Mundial foi o menos malo. Pero creo que se ensalzou bastante o seu xogo, logo de elminar a España, ó que hai que uni-la súa famosa xubilción que, tivo lugar na final do Mundial dun xeito bastante polémico.

Xogador revelación creo que o único foi Ribery, de infausto recordo para os españois. ¿Sobran as palabras non?




En conclusión: un Mundial que me decepcionou e que non pasará ós anales polos bos partidos (agás algúns), por ter sido a consagración dalgún futbolisto ou o escenario do descubrimento de novos valores (agás o referido Ribey, se se pode considerar novo valor...). E tamén foi o Mundial na que non houbo unha selección que avasallou polo seu xogo e que, fora a gran favorita polo seu xogo.


Creo que a veteranía, a experiencia, xogou un papel moi importante nas seleccións que chegaron máis lonxe. E finalmente, nun Mundial tan mediocre, como non podía ser doutro xeito, a selección campiona decidiuse na tanda de penaltis......


Canto á España, penso que Luis Aragonés debe seguir. A culpa é so dos xogadores. É isoto preocúpame, porque nunca pasamos de cuartos, e no 2006 nin iso..... Un país cunha das mellores ligas do mundo, xunto coa italiana e a inglesa non pode permitirse non chegar nunca a semifinais....¿cambiará algún día? Como bo galego, respondo con outra pregunta: ¿bailarán flamenco algún día os sapos?....Realmente, estou convencido que algún día gañaremos o Mundial, pero non sei cantos anos, lustros ou décadas terán que pasar para iso.....Oxalá sexa pronto, pero moito tería que cambiar a mentalidade dos futbolistas españoles....



E colorín, colorado, o conto do final rematou. Pero aquí a princesa (neste caso España) non casou co Príncipe (a Copa do Mundo)...

Carpe Diem, e noraboa ós italianos.

sábado, 8 de xullo de 2006

** Sobre o accidente do Metro

MÁIS DE 40 MORTOS NO ACCIDENTE DO METRO DE VALENCIA....
Sabemos que a causa do accidente foi que o maquinsita conducía o tren ó dobre de velocidade permitida no tramo da vía onde aconteceu o triste suceso. Sobran palabras por tamaño irresponsabilidade do conductor. (...)

Non obstante voume centrar noutro aspecto: algúns sindicatos xa alertaran hai meses de que a línea tiña serias deficiencias en canto á súa seguridade, e de feito xa acontecera outro accidente -afortunadaemente sen víctimas- o pasado mes de setembro.

Desgraciadamente, como todo nesta vida, non se toman as medidas convenientes ata que pasa unha desgracia. E ás veces nin con traxedia....Considero que os políticos de turno poideron ter feito moito máis se dotaran á líena das reformas de seguridade necesarias que pedían os sindicatos. ¿E agora que?.

Insisto en que isto último tampouco exime de culpa ó maquinista que ía ó dobre de velocidade no tramo onde aconteceu o sinistro. Non pode xogar coa vida das persoa que transporta...

Voltando á responsabilidade política, traxedias similares "deixaron avisos" que logo acabaron derivando en grandes hecatombes. Un deles é o do Prestige e outros petroleiros que afundiron no mar tendo o famoso "monocasco". A día de hoxe aínda non é obrigatoria o uso de dobre casco ata dentro de bastantes anos.

Oxalá nun futuro non teñamos que lamentar máis sucesos coma o do metro do Valencia, O Prestige e outros moitos....

venres, 7 de xullo de 2006

** ...7 de julio, San Fermín...

Hoxe é San Fermín, xa sabedes aquilo de “…1 de enero, 2 de febrero, 3 marzo, 4 abril, 5 mayo, 6 de junio, 7 de julio…San Fermín”. Particularmente, os toros nunca me gustaron. E correr diante dun toro paréceme algo absurdo, e ademais co risco de recibir unha cornada ou , incluso de morrer...

Sí, poden ser bonitos os traxes dos aficionados que acuden a Pamplona a celebar as Festas de San Fermín e que dalgunha ou outra maneira lle gustan os toros….¿ou a diversión?. Creo que habería que chamar a cada cousa polo seu nome.
Estou seguro que se fose unha festa adicada a leóns, máis dun tamén se apuntaría a correr diante de tamaño felino, con tal de divertirse e de querer divertin sabe Deus a quen...


Nos últimos anos falouse moito de que moitos dos accidentes e collidas son provocadas polas numerosas persoas que se poñen a correr diante dos bovinos bravos, E non so iso, senón o estado en que o fan. Bastantes deles están bébedos ou con resaca dunha noite de movida. Ë dicir non están en condicións de correr nin, moito menos, de xogarse a vida correndo diante dun toro. E non acaba aí: de paso poñen en perigo a vida doutra xente que sí está en condicións físicas (orque psíquicas mellor non falar…¿está ben unha persoa que arrisca a súa vida de tal xeito?).

Se algún dos que está a ler este blog ten pensado irse estos días a Navarra a disfrutar dos Sanfermíns, pois ante todo que sexa cauto e que teña cabecita e pense ben o que faga, e as consecuencias que determinadas eleccións lle poden provocar. Despois que non se boten as mans á cabeza.


Para rematar gustaríame facer unha reflexión. Póñamos por caso de que os toros poderán pensar como as persoas: ¿Qué pensarían de todo isto?. Penso que moitos deles pensarían algo así como: “ ¿ que fan éstes parvos correndo diante de nós? A ver se se apartan e nos deixan pasar que temos que cegar pronto ó corral…Que paciencia hai que ter cos humanos meu”. En fin, que se isto fose así, os toros serían máis listos e demostrarían unha mellor saúde psíquicas que os toros branquivermellos que se poñen diante deles. Eses si que son toros. E non o digo porque poidan ter cornos algúns deles...

Carpe Diem

xoves, 6 de xullo de 2006

** Retirada do chat da Lareira

Tal e como vos adiantei hai días, dado o escaso interés amosado polos que acededes ó blog en relación ó chat que puxera, decidín retiralo definitivamente xa que salvo en dous casos que me pediron non facelo, o resto non vos interesou o tema, polo que vos entendo que vos daba igual. (...)
É unha mágoa que non vos interese, pero tendo en conta que os destinatarios directos seriades vós, era absurdo manter algo que non é empregado. Ademais, ocupa espacio.

So me prantexaría voltalo a reabrir se houbese moit@s peticións para súa repertura no email sanxe@hotmail.com. Pero ou ocurre un milagro ou a indiferencia seguirá marcando a pauta....

So dicir que voltei a pór algún enlace de interés máis. Xa van 48. Se coñecedes algún que poida resultar interesante e non estea no blog, anímovos a que mo fagades saber á mesma dirección. Como sempre, estou aberto a tódalas suxerencias que sexan interesantes (artigos, música, vínculos ou enlaces de páxinas web, etc.)

Carpe Diem

martes, 4 de xullo de 2006

** Anécdota dun café + un xornal +....


¿Qué pensariades se unha muller duns 60 anos vos pide que lles deixedes ver unha cousa no xornal? Algo que entra dentro do normal. Poder tér presa e precisa ve-lo, unha noticia, o teléfono de algún sitio, o tempo,…ou incluso unha esquela que é o caso que nos ocupa. Ten tela o asunto. Lede e xa me diredes (…)

A cousa foi que estaba tomando un café a mediamañán. Empezaba a botarlle un ollo ó “Diario de Pontevedra” cando se me acercou unha muller duns 65 anos máis ou menos. Preguntoume se me faltaba moito para acabalo. Díxenlle que uns minuto. A continuación a “señoriña” insistiu dicíndome que so era para ver unha esquela. Ante esta justificación accedín a deixarllo. Supoñía que querría ver a que hora era o enterro dalgún coñecido…


A partir de que lle deixei o xornal foi cando sucedeu algo que non é moi normal ou habitual (pero seguro que máis dunha o fará). A muller colleu o xornal que lle prestei e durante uns minutos púxose a ler en voz alta tódalas esquelas e a curiosear: idade do morto, onde vivía, etc, etc. ¡ Non era para ver ningún enterro dun familiar, veciño e coñecido!. Logo, iso si, devolveume educadamente, e díxome que lle gusta ver as esquelas tódolos días.

Caray, cotillear cos mortos!!!. Home que queira ver o lugar ou a hora onde enterran a unha persoa que coñece pois entra dentro do normal, o outro xa non tanto. Claro que tampouco é a única persoa que o fai. Teño visto a xente moito máis xoven ver as idades a que morrían os difuntos…...Brrr!!!!.



Cando marchou a muller retomei o xornal e acabei de tomar o café. Pero a cousa non acabou aí. A muller en cuestión entra tódolos días na cafetería so expresamente para ver as esquelas e cotillear….. Ver para crer….

Carpe Diem

luns, 3 de xullo de 2006

** Vamos como motos


Sí, vamos como motos, porque o Mundial de Motociclismo ten cada día máis sabor español nas tres categorías, logo da disputa onte do Gran Premio de Inglaterra no circuito de Donington Park. 125 e 250 c.c. e MotoGP tiveron vencedores españoles. (...)

En 125 é un recital completo dun xoven chamado Álvaro Bautista, do equipo de Jorge Martínez Aspar. E co seu triunfo incrementa todavía máis a súa vantaxe sobre o segundo clasificiado Mika Kallio que agora é de 52 puntos, nada menos....

En 250 nova victoria doutro xoven español Jorge Lorenzo, que recurta a diferencia que lle quitaba Dovizoso antes da disputa deste Gran Premio. Agora a desvantaxe en relación ó líder do Mundial é de tan so un punto.





Por último, en MotoGP, Dani Pedrosa acadou a segunda victoria persoal na categoría reina do Mundial de Motociclismo, ó que unido a que o líde do Mundial quedou 7º onte, fai que de 42 puntos de desvantaxe que tiña antes de chegar ó Gran Premio de Inglaterra, sexan agora de 26.



Tres xóvenes pilotos españoles que van seguir dando moitas alegrías ós aficionados españoles ás motos. E non so iso, senón que teñen moitos anos por diante para seguir dándonos moitos máis anos de triunfos e bos resultados.


A clasificación do Mundial vai así:

Clasificación 125cc ::
1º Bautista 185
2º Kallio 133
3º Gadea 114
4º Pasini 112
5º Faubel 110

Clasificación 250cc ::
1º Dovizioso 159
2º Lorenzo 158
3º De Angelis 111
4º Aoyama 108
5º Takahashi 108

Clasificación MotoGP ::
1º Hayden 153
2º Pedrosa 127
3º Rossi 118
4º Melandri 114
5º Capirossi 107


-------------------

O lado negativo do domingo foi o 5º posto de Fernando Alonso na carreira de Fórmula 1 do Gran Premio de EE.UU., disputado no ciruito de Indianápolis. Unha carreira na que so remataron 9 dos 22 coches que tomaron a saída. Nas primeira volta tiveron que abandoar 7 coches logo dun incidente múltiple....





Pero hai que ver ó lado positivo das cousas. O circuito non era o apropiado para Fernando Alonso: circuito nada propicio para Renault, unido a que o motor do seu coche era o mesmo do Gran Premio de Canadá (so poden empregar un motor novo cada dúas carreiras). Victoria de Michael Shumacher, que está a 19 puntos do crack español.

Non todo poden ser victorias, e puntuar nesta carreira está moi ben de cara ó Mundial. Ademais, non gañar tamén serve para valorar aínda máis futuras victorias do noso campión, que penso que vai gañar este ano o seu segundo Mundial de Fórmula 1. Tempo ó tempo. ¡Ánimo Fernandinho!

domingo, 2 de xullo de 2006

** Versión intro e completa dos artigos

Aproveitando a entrada do novo mes, introducín no blog un novo cambio. Ten que ver coa forma na que se amosan os artigos. A partir de agora, amosarei unha breve entradilla do artigo. Quen o queira seguir lendo basta con que prema sobre o botón de cor verde ou castaño da dereita "VE-LO ARTIGO COMPLETO" Pero pasemos á práctica para ver cómo funciona. Preme o botón en cuestión para seguir lendo(...)

O obxectivo é organizar mellor os artigos para que se poidan ver na páxina principal un maior número deles. Se algunha persoa quere seguir lendo un artigo que lle interesa, poderá facelo dándolle ó botón "VE-LO ARTIGO COMPLETO" .

Estiven dubidando de facer este cambio ou non. ¿Por qué? Sinxelo. Porque a xente que acostuma a entrar no blog e darlle ó play dos videoclips namentras le os artigos terá o incoveniente de ter que darlle ós vídeoclips cada vez que alterne entre a versión "intro" do artigo e a "extendida".

Nembargantes, inclineime por di pór as dúas versións dos artigos, porque a nivel formal e organizativa queda mellor. O tempo dirá se me equivoquei ou non.

Espero que vos guste o cambio.

sábado, 1 de xullo de 2006

** O carnet por puntos. Opinión


Como vos adiantaba onte, hoxe toca falar do carnet por puntos. Non vou falar de cantos puntos podedes perder por cometer depende que infracción. Non. So vou dar a miña opinión. Alá vou….

O do carnet por puntos, en principio paréceme unha boa idea, a pesar de que moitos e, especialmente os conductores profesionais, se opoñan. Conduzas moito ou pouco debes ser consciente de que conducir un coche é conducir unha máquina, e como tal, unha máquina non so pode matarte a ti, senón que pode matar a outros conductores –ou a peatóns- completamente inocentes ou que nada fixeron para merecer tal infausto e tráxico destino (...)

Se non queres perder puntos, preocúpate por facer cumplir as normas de tráfico, e seguro que non terás problemas. Xa sei que, aínda así, hai casos particulares e algunhas cousas coas que non estamos dacordo. Creo que os fallos que poida haber por parte de Tráfico deben sabelos rectificar co paso dos meses, se se demostra que é totalmente necesario.



As miñas inquedanzas son dúas:
1- Conducir a 70 km nun lugar de velocidade máxima de 50 descontará puntos e conlevará sancións….Home, isto en moitos casos non me parece xusto, porque 70 km nunha recta é moi fácil ir, o difícil é non ir a menos. Non digo nun casco urbano ou no centro dunha cidade. Entendo que haxa que limitar a velocidade. Estou dacordo, e dicévolo unha persoa que nunca pasou de 110 km/hora nos sitios onde se podía facelo….e que a súa velocidade normal é entre 70 e 90 km/hora en carretera…

E insisto nestes datos porque hai xente que VAI COMO TOLA, a máis de 100 nun sitio reservado a 50 de tope, a 170 nunha vía rápida limitada a 100 ou a 200 e pico nunha autopista onde se pode correr so a 120 km….

A velocidade é un perigo, pero creo que o límite de 50 en determinados lugares faise bastante complicado. Non digo que haxa que ir a 80 como no caso de “Farruquito”, nin moito menos…..

Tampouco digo que vaiamos a 70 polo medio dun pobo ou unha cidade, pero nunha recta dunha carretera limitada a 50 onde se podería circular a 70, e de feito o 90% dos conductores circulan a esa velocidade, pois non me parece xusto que non se poida facer.



2- ¿O carnet vaise aplicar coa mesma meticulosidade ás motos e ciclomotores?
E digo isto porque a pesar de que se soe dicir que os coches non respetan ás motos, creo que, polo xeral, é o revés: as motos non respetan ós coches. E quen non estea dacordo, invítoo a que se estea media hora en calquera estrada e vexa circular o tráfico. Nese periodo de tempo verá adiantamentos perigosos ou prohibidos das motos a coches.

Polo feito de que as motos vaian sobre dúas rodas e ocupen menos espacio na carretera non lles dá dereito a adiantar en líneas continuas, ou pola esquerda, ou pola arcén, ou en curvas vindo coches de fronte (e pondo en risco a éstes).

Desde aquí reclamo a Tráfico que vixie moito máis do que o fai ás motos de cilindrada e ós xóvenes que van en moto. Non se pode querer ser estricto cos coches e non facelo mesmo coas motos. Ó fin e ó cabo conducir unha moto ou un coche nunha estrada supón pór en perigo vidas propias ou alleas e se o carnet por puntos persigue realmente baixar a siniestralidade nas carreteras pois non se pode discriminar a un medio de locomoción en relación a outros. O código de circulación ten que ser respetado por motos e coches.




Podería falar de moitas outras cousas relacionados, pero por hoxe xa chega. Oxalá a partir de agora todos que conduzamos motos, coches, etc teñamos moito máis sentidiño ó manillar, ó volante,... Sen distinción quen sexa o infractor (Policía e Garda Civil incluidos...). Se o facemos, gañaremos todos…..
----------
NOTA: Recórdovos que na marxe esquerda no último bloque de vínculo teño colgado un enlace onde vos podedes informar do carnet por puntos de xeito moi gráfico e moi sinxelo.

Carpe Diem