** La vida sigue igual

"....la vida sigue igual", que dicía o meu tocallo.

Estoume a referir á selección española de fútbol. Por unhas couas ou por outras nunca pasa de cuartos de final. E este ano caeu antes incluso, en octavos, cunha Francia que xogou o máis puro estilo italiano, isto é, ramplona, facendo teatro,e sabendo aproveitar as ocasións.

A experiencia é un grado, e Francia soubo xogar, cousa que España non. Pero sempre é o mesmo cantar. España sempre, sempre, sempre, falla cando máis se espera dela. Pésalle a responsabilidade. E non so este ano con xogadores máis xóvenes, senón tamén cando teñen ido con máis anos.

O problema outros anos era un adestrador prepotente e ramplón (Javier Clemente), o árbitro (Mundial 86 ou o Mundial de Corea -co exipcio que nos roubou contra Corea-), pero sempre había o denominador común de fallar nos momentos menos oportunos.

Este ano levamos psicólogo, pero nin con ésas. Xa o dixen noutra ocasión, aplicando unha regra de tres, España é a nivel de seleccións, o que o Atlético de Madrid a nivel de clubs de fútbol: "O pupas", sufre e fai sufrir, pero perde nos momentos en que non debe e de chiste....

Luis Aragonés vai dimitir, ou iso parece, pero creo que o problema non é do adestrador, non nesta ocasión, polo menos. O problema son os xogadores, e non so éstes, TODOS CANTOS ESTÁN OU ESTIVERON NA SELECCIÓN.

Unha de dúas, ou non nos cremos capacitados ou pésanos a responsabilidad, algo inconcebible na selección dun país que pasa por ter a liga mellor de Europa, xunto coa italiana e a inglesa.


Ó mellor tanto estranxeiro na liga non favorece, pero antes do caso "Bosman" habia tres e pasaba o mesmo.

Non sei, pero as poucas esperanzas que tiña coa selección pois borráronmas dun plumazo onte. O peor é que non creo que volte a ver un partido da selección ata os próximos cuartos do mundial ou da eurocopa. Total para facerme ilusións nas primeiras fases....Porque o que son as fases clasificatorias pois hai anos que non as vexo.....Total pa que....Para logo caír nos mundiais ou nas eurocopas as primeiras ou segundas de cambio....


Sobran máis palabras. Por certo, que se cumpriu o vaticinio que vos dicía cando ía empezar o mundial, de que non confiaba en España (aínda que esperaba trabucarme), e senón mirade o artigo do 9 de junio e das claves que xa apuntaba para xustificar as poucas esperanzas que tiña de que a selección fixera algo importante, acorde coa liga de clubs española e europea, onde tanto destacamos....



A afición española non merece ser representada por unha selección que nunca, nunca, nunca da a talla. Que cada un pense o que queira. Pero como di o outro, "para iso apaga e vámonos"