venres, 12 de febreiro de 2010

** ¡FELIZ CUMPLEAÑOS, MADIBA!

PONTEVEDRA. O Moucho



Colaborador de A.L.M.


Hoy quiero recordar a una gran persona que ha sabido cambiar la mentalidad de su país, y ha dado un ejemplo a toda la humanidad, de saber estar, concordia y democracia. Este hecho le ha valido muy merecidamente que se le otorgase el premio nobel de la paz en 1993, al igual que otros infinitos premios otorgados. Actualmente, se esta viendo en los cines una película que muchos de vosotros habréis visto, dirigida por el afamado director norteamericano, Clint Eastwood, titulada Invictus, basada en hechos reales y protagonizada por Morgan Freeman (como Nelson Mandela) y Matt Damon. En esta película podemos ver lo profundamente humano y sabio que es Mandela. A pasado de luchar por una Sudáfrica dividida por el racismo irracional y retrogrado, y una vez conseguido su objetivo, a evitado que sucediese un vuelco en la situación social de la población, que pudiese provocar enfrentamientos entre la población blanca y negra. Logra que la población olvide sus odios y prejuicios, sin recurrir a métodos drásticos, como los ocurridos en otras naciones de África o incluso de Iberoamérica, donde unos se ven despojados por la fuerza de sus derechos y propiedades a favor de otras personas. Consigue reconciliar a los dos bandos y crear un estado democrático donde la estela del racismo se difumine casi hasta la desaparición, y la población respire como un país unido. Y eso que ha pasado mas de 30 años encerrado en una cárcel por creer en la igualdad. Se ha enfrentado a su propia gente que también tenía prejuicios y mostraban aspectos racistas y radicales, llegando incluso a provocar la ruptura de su núcleo familiar.

Hace poco a cumplido 92 años, y Madiba (como se le conoce entre la gente de su propia tribu), ha decidido celebrarlo en compañía de un carcelero que ha convivido con el durante su cautiverio, llegando a ser grandes amigos. Todo un ejemplo de concordia, humildad y sociabilidad. Ojalá otros dirigentes de otros países tuviesen su mismo pensamiento de igualdad y fraternidad.

Recomiendo ver la película, para el que no la ha visto. Agradezco a Clint Eastwood, su director, que nos regale esta joya cinematográfica. Por lo que se ve, sus películas siempre nos habla de los prejuicios raciales que afectan en la sociedad. Por último, quiero felicitar a Madiba por su cumpleaños, y por su personalidad arrolladora que nos ha enseñado tanto y que tanto debemos aplicar en nuestras vidas. ¡Qué sigas viviendo muchos años y sigas dando ejemplo con tu vida!

6 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :

Julio Torres dixo...

Amigo Moucho, é unha película que non vin, pero espero ver pronto. Gracias pola recomendación. É unha película con boas críticas polo que vexo. E sobre Nelson Mandela, sempre me pareceu unha boa persoa.

Saúdos Máxicos
Carpe Diem

María dixo...

Non sei porque sempre falas como se non souberas escribir ou o que escribes tivese pouco valor porque a min paréceme todo o contrario. Redactas moi ben, con moita coherencia e habitualmente sabes escoller moi ben os temas que tratas.

Julio Torres dixo...

O mesmo que se pregunta María, pregúntome eu e o resto de colaboradores. Non sei, coido que xa vai sendo hora de deixar de dicir que os teus escritos non sirven,etc. Cambia o discurso amigo Moucho. Os teus artigos interesan e despertan comentarios. E incluso se non despertan non querería dicir nada. Cantos bos artigos ou relatos doutros colaboradores non teñen, inxustamente, comentarios, pero son moi bos.

Saúdos Máxicos
Carpe Diem

O Moucho dixo...

Caray. Gracias polo piropo que me dicides. Ao mellor son moi crítico conmigo mesmo porque tanto na escola como no instituto, era dos peoriños da clase en lengua, literatura e comentarios de texto de historia(Ahi si que era o peor, e que nadie me mande inventar unha poesia. jeje) A verdade non sei como aprobei tantos cursos. Atención colaboradores: tendes que publicar algun poema de fabricación propia. A Poesía non abunda moito en A Lareira.

María dixo...

Ufff, comigo non contedes. Nunca fun moi devota da poesía, pero dende que me quedou literatura norteamericana de 3 para setembro por culpa dunha poesía, directamente lle puxen á cruz ó tema.
E aquí mirarame mal Mariam, xa a estou vendo. Xa, xa sei que as hai moi boas e moi bonitas, pero eu quédome coa narrativa.

Alvariño dixo...

Moucho, non pides nada. Para escribir unha poesía un pouco pasable hay que ser un verdadeiro artista. Se che gusta a poesía e a música ó mellor vai ser que te fagas cuns cds de Sabina. A min paréceme un gran poeta.