domingo, 11 de agosto de 2013

** En cien palabras: Calor de tormenta

Mientras los topos se adueñan del jardín,
el gato blanco duerme a la sombra del centenario hórreo.
Sinfonía de gorriones chillones.
¿Nubes altas o nubes bajas?
Simplemente nubes que pasan,
como los días perdidos.
de aquí para allá,
movimientos absurdos,
idas y venidas,
que me han sido robadas.
Y yo solo quiero que llueva,
que el agua inunde los campos secos,
que el valle desértico vuelva a ser fértil.
Vecinas gritonas, madres histéricas.
Llanto inconsolable
de niños que se quedan sin helado.
Un moscardón se cuela por la ventana
Sol castigador, bochorno infinito
Pasará, sé que pasará.

.....................................................................................................................................
FERROL. Polizón

2 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :

Julio Torres dixo...

Ultimamente en Galicia somos de climas extremos: ou non para de chover ou fai moitísimo calor. O tempo é moi radical. E os polos extremos non adoitan ser bos. Nunca chove a gusto de todos, nin nunca fai sol a gusto de todos.

Gracias polo teu artigo e benvido de novo Polizón!!

Mariam dixo...

Eu tamén son deses rariños e rariñas que non aturamos o calor. Da manía-obsesión-perigo de poñerse coma un tizón xa prefiro non falar.