sábado, 28 de xaneiro de 2012

** Aclaracións sobre artigos e comentarios

A partir de agora, non se permitirán realizar comentarios firmados como "anónim@". Sí serán admitidos, como ata o de agora, seudónimos. No formulario de comentarios seguirá parecendo a opción "anónimo" pois está así configurado por blogger, pero insisto que non os aceptarei. Pretendo con isto, facer un pouco máis humano o blog.

Doutra, nos artigos e comentarios que xiren en torno a deuncias so os publicarei se a persoa que os fai se identifica con nome e apelidos ou, de non ser o caso, @s administradores do blog coñezan á persoa que os fai ou queda suficientemente probada a persoa de que se trata. Con isto, trato de evitar que, en temas polémicos, haxa persoas que escriban no blog sen poder saber quen son. Tamén quero evitar posibles denuncias a este blog. Neste sentido, cómpre aclarar que @s administradores non se fan responsables do que poidan escribir as persoas neste blog. Non necesariamente estamos dacordo co que se escribe no blog.

12 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :

Alvariño dixo...

Tampouco hai tanta diferencia entre firmar como "Gusiluz" ou "Carpanta", por exemplo, ou firmar como "Anónimo". Non me parece relevante.
O que si é relevante é que os administradores do blog sepan discernir entre opinión libre e calumnia. Tódolos días, na prensa, se publican artigos de opinión e non pasa absolutamente nada, porque neste país a opinión é libre, é a información a ten que ser veraz (art. 20 CE). Por suposto, a calumnia e a inxuria son delitos contra o honor. Parece complicado, pero non o é, todo é cuestión de sentido común.

Julio Torres dixo...

O dos anónimos é para poñerlle nome a persoa que faga os comentarios. Prefiro seudónimos a poñer so anónimos. Sí, é unha cuestión menor, pero prefíroo. A ver, ti que firmas como Alvariño podo contestarche como Alvariño e non contestar: anónimo, que soa moi impersoal. En efecto non é que sexa relevante, pero xa había tempo que tiña en mente o de eliminar o de anónim@ e hoxe aproveitando a segunda, e máis relevante cuestión, xa o digo.

A segunda cuestión sí é importante. Unha vez máis levas razón en casi todo Alvariño. E digo case todo, porque nos artigos de opinión dos xornais, o xornal pide nome apelidos e DNI, por se pasa calquera cousa. Eu ó do DNI non chego, so me conformo con coñecer á persoa que fai os comentarios. INSISTO QUE SO SON REFERENTES A TEMAS POLÉMICOS OU DENUNCIAS. No resto dos casos, non sería necesario, como sucedeu ata o de agora. So o fago para que a xente sexa consecuente co que di e evitar posibles problemas.

Neste punto, debo dicir que sí coñezo a Mary, pero non a ESPECTADOR. Agradezo artigos e comentarios de todos e todas. Pero ante temas de denuncia social coido que o que escribe os artigos ou os comentarios debería identificarse, ou polo menos os administradores do blog coñecer de quen se trate, por si, como acontece nos xornais, sucede algo. Non pasou nada ata o de agora, e no artigo en cuestión non se faltou ó respeto. Son opinións libres. De non ter sido o caso non se terían publicado. Pero logo da polémica xurdida entre esas dúas partes, coido que non é moi xusto que unha persoa estea identificada (tanto por min, coma polas persoas que son membros do equipo) e a outra non. Coido que se produce unha descompensación, a cal trato de evitar.

Gústame que a xente comente, sempre o dixen. Se se comenta con respeto, coma é o caso, non entendo porque a xente non se identifica. Coido que é de cobardes non facelo. So iso.

Non coñecía a polémica ata que Mary me enviou o artigo. E agora so sei o que se escribiu neste blog. Visto desde fóra, opino igual que Alvariño. Educación e deporte deben ir da man. Se efectivamente a entrenadora en cuestión actuou do xeito que escribe Mary, estou dacordo con que fora destituida, como parece que así foi. Insisto: deporte e educación deben ir da man, e tamén que non coñezo a entrenadora en cuestión.

ACÉPTANSE TÓDOLOS COMENTARIOS QUE SEXAN RESPETUOSOS, COMO ATA O DE AGORA, PERO TAMÉN PIDO QUE A XENTE NON SE AMPARE NO ANONIMATO PARA DICIR O QUE SEXA: BO OU MALO.

Toupeiro dixo...

Sempre te podes atopar algun gili e cobarde.

Saudos

Alvariño dixo...

Xa sei que todas as persoas que escriben artigos de opinión nos xornais están convenientemente identificadas. Era o que faltaba, sobre todo porque escribir artigos de opinión tamén é unha actividade remunerada e esta circusntancia, a efectos fiscais, xa esixe a identificación do pagador e do receptor da remuneración.
Opinar libremente, sen caer na calumnia, é un dereito que está recollido na nosa Constitución. Deixo a polémica da entrenadora e céntrome nos meus escritos, cando eu digo que a miña brocha mofeta Beter destiñe estou volcando neste blog un feito 100% obxectivo, comprobable cun chisco de auga e xabrón. E logo, como consumidora, ¿non teño dereito a valorar a calidade dos productos? ¿Pódense ofender os donos da empresa Beter por trasladarlle ó público unha característica negativa dun producto que eles colocaron no mercado? Non creo. É máis, incluso pódelle axudar a mellorar a calidade dos seus productos.
Eu creo que é labor dos administradores velar polo bo funcionamento da páxina, como ata agora. Cando recibides un artigo comprometido, dunha persoa identificada, o que se debería facer é pedirlle o autor ou autora que o modifique e que intente facer un escrito máis obxectivo e con menos carga persoal, o mismo que se fai nas redaccións. E xa está, as cousas pódense contar igual. Tamén eu no meu artigo "Dependientas Listillas" relatei uns feitos sen nomear a empresa nin dar o nome da "listilla". Foi unha vivencia persoal coa que vos podedes identificar os lectores, non hai maior pretensión pola miña parte. Se quixera denunciar á empresa iría a Consumo.
O mesmo pasa coa historia do equipo de baloncesto, poderíase haber enfocado doutro xeito. É a miña opinión.

Mary C.V. dixo...

Con tódolos meus respetos, Alvariño, non estou dacordo contigo. É moi diferente un problema cunha dependenta xa que é un problema que tí tiveches, persoal, ainda que nos poidamos identificar co feito. A un problema que tivemos tódolas persoas que formamos parte do Clube, e onde tratamos de defender a terceiras persoas : os nenos. Tódolos datos que din son verídicos e pódense probar. Dende o nome do presi do clube, o da adestradora, a denuncia posta ante a Garda Civil, e a miña identidade, por suposto.
Sinto moito que a miña forma de escribir sexa tan emocional, pero é o meu estilo e non podo evitalo, se o reescribise sería como renunciar á miña personalidade.
De todas formas, os administradores poden, se o ven necesrio, quitar do blog o artigo, ainda que non vexo xusto que un problema tan grave non se poida denunciar porque a algunhas "persoas non identificadas" non lle guste o que escribo.
Por nada do mundo quero crear polémica. Non é o meu estilo, e costoume moito, pero moito, dar o paso de denunciar públicamente uns feitos que, para o meu entender, non tiveron pés nin cabeza dende o momento en que comenzaron a sucederse.
Un saúdo , Alvariño, e sigue escribindo así de ben. Ainda que nin a maquillaxe nin as tendas son a miña gran paixón, leo os teus artigos con gran deleite polo ben compostos que están.

Alvariño dixo...

Benquerida Mary estou encantada de ter alguén con quen "debatir", vaia por diante. Vamos a ver, o meu problema coa dependienta listilla non é un tema vanal. É un tema serio, moi serio. Se foras miope e tiveras que levar cristales reducidos habías de entender a verdadeira dimensión do problema, a "estafa" continúa a que estamos sometidos os que necesitamos levar calquera tipo de prótese. Non hai cousa que máis me moleste que atoparme con incompetentes, de verdade. A listilla era, e seguirá sendo, unha inútil.
Non sei si saberás a diferenza de prezo que hai en levar unha reducción 1.67, 1.7, 1.74, ou 1.76. Pódoche asegurar que é enorme. O caso é que nalgunhas ópticas estanse montado lentes 1.67 e cobrando por elas como se fosen 1.7. Pero, anque teñas a sospeita de que te estafaron, unha vez de que a lente está tallada, non se pode coñecer a reducción que tiña, porque para facer ese cálculo hai que saber o diámetro que tiña a lente antes de montada. Esto díxomo o meu oculista, que tamén é profesor da Escola de Óptica de Santiago. Unha vez máis, o consumidor queda indefenso ante a avaricia dalgúns profesionales. ¿Sabes que consello me dou o meu médico? Hay que ir a ópticas "de confianza". Cómo está o mundo, e logo din que os vendedores do mercadillo son uns trapalleiros... Eu creo que, anque é unha vivencia persoal, todo o colectivo de miopes se pode ver reflexado.
En canto ó teu xeito de redactar, deberías pedirlle a Julio, que é xornalista, un pouco de axuda. Non digo que o que ti contaches non sexa verdad, o caso é que está escrito dun xeito demasiado visceral. A ver, reflexionando un pouco, cando alguén contrata ten a obriga de informarse antes, de pedir, ou buscar, referencias. Eso é, en primeiro lugar, unha responsabilidade da persoa que fixo a contratación. E tamén, en segundo lugar, dos país dos cativos. E eso, hai que facelo "a priori". Así, evítanse estas situacións tan incómodas para todos.
É con eso digo, que tamén hai que saber asumir os erros propios. Esa é a miña opinión, unha opinión dunha terceira persoa, completamente allea ó clube, a tí, e, por suposto, a entrenadora.
En canto á opinión da persoa que firmou como "Anónimo" ou "Espectador", paréceme tan lexítima coma calquera outra. É verdade que non se identificou, pero é que non estaba obrigado a facelo. E con esto quero dicir que cando alguén escribe un texto como o teu, ten que saber que corre o risco de que lle fagan este tipo de comentarios. O normal é que todos os entrenadores do mundo que nalgún momento sufriron as iras dun grupo formado por pais e nais descontentos tendan a identificarse coa entrenadora. Así de simple.
En canto ós temas dos que escribo, creo que non so escribo de tendas ou maquillaxe, teño un pouco máis de repertorio. Eu escribo dos temas que me inspiran cada día. É simplemente un hobby.

Mary C.V. dixo...

En primeiro lugar, perdoa se insunei que o teu repertorio só é de maquillaxe ou tendas, non era a miña intención, só quiería por de manifesto que ainda que non son temas do meu "interese" sí os leo porque me gusta a forma de redactar e de expoñer que tés.
En segundo lugar, sí son miope, vaia por diante, non preciso reduccións pero sí algúns dos meus achegados as precisan e estou totalmente de acordo en que existen eses incidentes nas opticas, por iso, como tí e o teu profesor dín, é moi importante ir a unha optica de confianza, que é o que levo facendo toda a vida, a pesar de que ás veces me sae "supostamente" máis caro que noutras.

Non creo que o meu artigo sexa tan visceral, ¿realmente liches algunha vez algo "visceral"? Eu sí, máis dunha vez, e asegúroche que non se parece en nada, que me digas que o personalicei, vale. Que hacia ó final utilicei certos recursos literarios para darlle máis énfase ao que sentía, tamén.

Por outra banda, non me pareceu mal que me respondera a persoa que o fixo como anónimo. O que non entendo é de onde sacou que lle parecía unha "pataleta"; xa que en todo momento describin feitos. Sentínme como se me tratasen de mentireira, e ahí, teño que recoñecelo, tócaseme a fibra sensible e respondo, por suposto, sempre con respeto, sen ofender e sempre defendendo coherentemente a miña postura e forma de velas cousas. Despois, alá cada quén que pense o que queira.
Outra cousa, non pretendía que se identificase a persoa que fixo o comentario como "anónimo" ou ESPECTADOR senon que, para dirixirse a mín, utilizara o nome con que firmo. Ó poñer "Carmiña C.V." confirmoume que me coñece, xa que o meu segundo nome é Carmen. Eu creo que niso foi exactamente no que se fixou Julio tamén.
E xa por último,claro que cada un ten que asumilos seus erros, o meu en particular, foi fiarme de quen nunca nos fallara, para escoller o adestrador/a e non facelas averiguacións pertinentes antes, non tiña motivos para sospeitar. Pero non me arrepinto de escribir o que escribin e asumo tódalas consecuencias. Un saúdo.

Alvariño dixo...

Eu non che te teño nada que perdoar, non son desas personas susceptibles que se ofenden por calquer cousa.
Bueno, pois, que o teu comentario sirva de punto final para esta leria, que, por outra parte, xa foi dabondo debatida.

O Moucho dixo...

Punto 1: estou dacordo con Alvaríño ó 100% no primeiro comentario. Non entendía a postura de Julio ata leer os ultimos comentarios, pois no entendía eso de cobarde, pois poñér O Moucho, é tan cobarde como poñer Anomino. Punto 2: Ainda que se escriba baixo o nome de anonimo, non é motivo para non escribir o que se pensa. Si a opinión é libre, non ten porque pasar nada. ¿Non che gusta o artigo ou comentario? Pois tes duas opcións: 1- rebatilo, 2- pasar do tema ou non continuar lendoo. Punto 3: A forma de escribir de Mary pareceme tan aceptable como cando escribiu Alvariño a cerca das dependientas listillas. En todos os periodicos, tanto periodistas como colaboradores e xente que pon as súas opinións en Cartas al director, expresan o que lles parece dende o seu punto de vista. Da igual que esteas dacordo ou non. É a súa opinión. Non todo o que leemos no periodico ten porque ser certo. Uf. Cantas veces os periodistas escriben algo que realmente é falso ou nada contrastado, ou que solo son rumores. Casos destes hai a moreas.
Dende o meu punto de vista nin a denuncia nin os comentarios que se expuxeron son censurables. Si estamos nun blog libre, non temos porque censurar, sempre que non atente contra os dereitos constitucionais das persoas. E a miña opinión. Julio falando de esto, ainda non puxeches o texto que che enviei acerca do golpe de estado a Europa. Si non queres poñelo non o poñas pero avisame para entenderte. Saludiños a todos, en especial a Julio. Espero que pasases uns bos carnavales.

Julio Torres dixo...

Amigo Moucho, non sei a que artigo teu te refires, non teño pendiente de publicar nada teu. Non sei a que te refieres. Xa sabes que no blog sempre se publica todo.

No tocante ó dos artigos e os anónimos xa o expliquei. Todo o que publiquei sexa artigo ou comentarios é perfectamente publicable, senón non o tería publicado.
Con todo:
-1 Non se voltarán a publicar anónimos nin como artigos nin como comentarios, sí baixo seudónimos, pois búscase personalizar algo máis e non contesarlle a un anónimo ou anonima.

2. Máis importante: cando sexan artigos de denuncia sí pedirei que a xente que opina se identifique convenientemente, ben no mail ou ben no blog. Non publicarei artigos ou comentarios de xente que non coñeza, máis que nada porque o responsable do que se diga no blog é o propio autor ou autora dos textos e calquera responsabilidade vai recaer sobre a persoa que escribe, do contrario o responsable sería o autor do blog. Unha cousa é falar en xeral, sen dar nomes e outra ben distinta e falar sobre algo en concreto, coma neste caso sobre o C.B.Baltar e unha adestradora. Mary identificouse e eu coñézoa. A outra parte, por esta vez publiqueille todo o que dixo, pero non a coñezo. Se ela dixera algo que poidera ter consecuencias, non saberiamos a quen pedirlle explicacións.

Como propietario do blog e tendo en conta que hai blogs que se pecharon por denuncias debo protexerme. Non é por cuartar dereito de expresión, que xa sabedes que non o fago e que tódolos artigos son benvidos.

Na rede hai varios casos de blogs que foron pechados por denuncias, o cal non é ningunha broma. Se unha persoa denuncia algo, pero se identifica correctamente a responsabilidade do que escribe e dela, pero se non o fai, a resposabilidade recae no blog e no seu propietario. De aí que precise ter claro quen é o que escribe.
Un seudónimo neste caso non é suficiente. Por sorte, a tódolso colaboradores do blog xa vos coñezo, incluso a algúns e algunhas que antes non sabían quen era, xa están perfectamente identificados, con D.N.I.
Insisto que estes casos so se van a referir a comentarios tipo "espectador" que sigo sen saber quen é, pois non se identificou. Desta vez, por ser a primeira que ocurre, pase, pero non haberá máis veces. Ante a menor dúbida optarei por non publicar comentarios que poidan ser interpretados pola outra parte como ventaxistas, pois non quero enfrontarme a ningún probema legal.

E insisto que desta vez os comentarios son publicables, aínda a pesar de que denotan ventaxismo cobarde. Se non se ten medo a consecuencias ¿por que se esconde algunha persoa baixo un seudónimo? Algo non me cadra. E non coñezo a problemática que denunciou Mary, so que se me puxera na pel do que denuncia identificándose con nome e apelidos (vía mail) e vexo que hai quen tenta aproveitarse dun anonimato para dar a súa opinión como parecendo que non ten arte nin parte (cousa que se adiviña facilmente que non é así), non me parecería equitativo. En todo caso, neses casos, non vou permitir que haxa ventaxismo, por respeto a valentía de quen fai a denuncia e eu sei perfectamente de quen se trata (pois teño nome, apelidos, dni e outros datos que me permiten identificala se fose así solicitado polas autoridades). En casos de gravidade, cando se fala de empresas ou cousas concretas con con nomes e apelidos non é o mesmo que os artigos de Alvariño nos que non se especifican nomes de establecementos e persoas, senón que é unha denuncia máis xeral.

Afortunadamente a cousa non foi a maiores, trala publicación do artigo...

Tódalas precaucións son poucas e insisto que se teñen cerrado blogs por cousas como éstas ou moito menos...

Julio Torres dixo...

Amigo Moucho, nos xornais publícanse artigos de opinión, de xente que previamente aporta fotocopia do seu D.N.I. por si hai algún problema.

Non tiña pensado pedilo en casos graves como o que denuncia Mary, pero creo que vai ser mellor aportalo nos casos de artigos comprometidos (os cales agradezo, pola valentía de quen se anima a publicalos) e dos comentarios que poidan entrar en conflicto. Evidentemente, incluso aportando DNI, etc, se os comentarios son ofensivos, que non foi o caso desta vez, non serían publicados.

Como foi a primeira vez que se deu, permitín que Espectador publicara os seus comentarios, pero o último comentario que fixo dixo ser alguén que non demostrou, polo que sí pedirei D.N.I. en futuras ocasións en problemáticas deste estilo.
Non son xuiz para determinar se a persoa que escribe o artigo ou a que fai os comentario ten a razón. Podo dala miña opinión, pero se a alguén se lle da por denunciar a algunha das partes e un Xulgado me solicito identificar ás persoas que esciben, teño que ter eses datos. E tan sinxelo como iso.

En relación ós artigos normais, é dicir, ós que non son de denuncia concreta, tampouco permitirei anónimos. Neste caso, aínda que non ten importancia como no outro caso, so obedece a razóns de poñerlle un nome, aínda que sexa "gusiluz" á persoa que fai os comentarios ou escribe un artigo, máis que nada para referirse a eles. Xa sei que non cambia en nada, pero polo menos se fago un comentarios refírome a "gusiluz" e non a "anónim@" que por outro lado pode haber moit@s se todos optan por esta vía e sería un caos. En ningún caso, por non tratarse de artigos comprometidos ou denuncia,vai facer falta identificarse con nome, apelidos, DNI, como nos de denuncia.

SON DOUS MOTIVOS DISTINTOS: UN O da denuncia e outro o da identificación a efectos de personalizar á persoa que escribe.

Son as normas a partir de XA, sinto se a alguén non lles gusta, pero creo que son as máis xustas. ESPERO QUE O SAIBADES ENTENDER. GRACIAS

Julio Torres dixo...

Moucho: faime chegar o artigo en cuestión. Xa hai tempo que non escribes nada propio e bótase en falta un artigo, pois adoitas escribir moi ben aínda que digas o contrario!!! Un saúdo