Publicacións
** El juego del tiempo perdido (escrito por Julio Torres)
"Entretanto las horas, los días y los años jugaban al escondite, el tiempo se desvanecía inconsciente, extendiendo sus alas ante la atenta mirada de la vida que yacía a su vera y asistía impaciente al desenlace del interminable juego mortal que se dirimía ante sus ojos"
Frase de © Julio Torres
6 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :
Julio, ¿qué tipo de comentario prefires, curto ou longo? Porque si é curto, cunha soa palabra sóbrame: precioso. Se é longo, ó mellor preciso máis palabras e unhas cantas liñas.
¡Fermoso Xulio! Ou seña que ao final publicaches a frase. Fixeches mui ben
Gracias mariam, gracias Patricia. Debo recoñecer que estaba moi inspirado nos minutos que o escribín. Trataba de recoller nunhas cantas palabras o rápido que pasa a vida. Como a case tod@s, desde os 18 anos a vida non corre senón que voa, e voa á velocidade da luz.
Hoxe mellor que nunca, permidídime voltar a dicir a miña expresión favorita -e que vexo que ó Moucho tamén lle gusta e usa ás veces no blog-:
CARPE DIEM! (aproveita o momento, goza de este día, disfruta o presente).
NOTA: Tida en conta con sentidiño engloba unha gran verdade, que non sempre é doado de levala á práctica.
Moi bonito. Moi poetico. Moi sentido. Eu que non estou acostumado a este tipo de escritura profunda, faiseme un anaco empalagoso, pero é que non teño a suficiente cultura para asimilalo ó 100%. Tempus fugit. O tempo pasa á velocidade dun raio cando pasas dos 35 anos, e multiplicase a súa velocidade por 100 si non tes con quen compartilo. Hola a todo o mundo desta Lareira Maxica. Xa había tempo que non pasaba por aquí. Haber si me poño o día.
¡Qué frase máis boa! Avísote: voucha copiar. A min tamén se me desvanece o tempo nas mans. Algo que me pon moi triste e ver como as persoas máis queridas van perdendo as súas facultades, facéndose maiores.
Moitas gracias Alvariño. A verdade é que foi un momento inspirado pero encerra grandes verdades. Sobre o que dis, estou completísimamente dacordo. O paso do tempo é implacable e non entende de sensibilidades. A vida é fulgurante: un día podes levantarte pola mañán che@ de vida e ó día seguinte durmir baixo terra...Un mero accidente pode sesgar a vida no momento máis inesperado. Por todo isto e nunca mellor dito:
Carpe Diem (Goza do momento)
Moitas gracias polo teu comentario Alvariño. Menos mal que os teus comentarios e artigos alimentan o lume de A Lareira Máxica. Un auténtico pracer lerte sempre!!!!
Publicar un comentario