** O reencontro

Chegaba antes de marchar. A primeira vez que a viu os seus ollos desprendían un agradable sabor. Colleu a súa mochila e principiou a camiñar. Subía por onde outras persoas baixaban. Entón, ao lonxe, veuna. Non puido deixar de emocionarse: a súa cara era pura delicia e as súas mans non poideron máis que abrazala nun intento desesperado por calmar a súa ledicia. Recuperaba a felicidade que noutroura lle secuestraran. O regreso tocou os seus beizos. Reencontro feliz. De novo, a xustiza feita arte...

...........................................................
Julio Torres © ®