** O mestre, o carniceiro e o burro

Noutros tempos, os nenos estaban na escola todos mesturados, e tiñan un só mestre, según soubesen os libros íannos pasando de curso.
O carniceiro e o taberneiro dunha pequena aldea eran amigos e tiñan os fillos no mesmo nivel, ata que, por sorprendente que parecera, o fillo do taberneiro, ainda que non era moi estudioso que digamos, pasou de nivel e o do carniceiro non.
Unha tarde, na taberna, o carniceiro estaba a falar do tema co taberneiro:

-Oe ti, como é que o teu fillo pasa de curso e o meu non? Dende cando é máis listo ca o meu?
-Home! Parece mentira que non o saibas, é que o meu está indo a clases particulares co mestre- díxolle chiscando un ollo- claro que, sempre se lle deixa caer un pequeño agasallo polo traballo que fai co rapaz en horas extra..., tí xa sabes.
-Non, non sei.
-Tranquilo, que eu explícocho e xa verás como o fillo che pasa de curso.

Dito e feito, o carniceiro foi falar co mestre e esa mesma semana comezou coas clases, a ver se nese último trimestre conseguía pasar coa axuda delas.

Tódalas semanas ía o carniceiro co seu fillo montados no burro a xunto do mestre dar un par de clases extra; e tódalas semanas o carniceiro leváballe un pequeno agasallo en mostra de agradecemento: unha ristra de chourizos, un pequeño lacón, unha cacheira, uns quilos de costelas da agulla,..., e o último día antes das notas: un xamón.

Chegou o día das notas e o fillo do carniceiro sae do colexio todo contento, non só pasaba de curso senon que sacara sobresaínte en todo... O carniceiro achégase ao mestre e dille con certa retranca:

-Vaia! Pois sí que che son boas as súas clases, Sr. Mestre.
-Mira se son boas, que se chegan a durar tres semanas máis, apróvoche ata ao burro.

...........................................................
SANXENXO. Mary Camiña

** Dous verbos sinónimos chamados ESIXIR e PEDIR

Nas últimas semanas puiden aprender que esixir ou impoñer son sinónimnos de pedir. E eu que pensaba que eran cousas distintas...De tanto escoitarllo dicir a algunhas persoas de verbo "fluído" que saían na televisión decateime que debía ser verdade. Desconfiar sería ser de ignorantes...E se ademais se tanto se repite e tamén sae na televisión en horario de máxima audiencia pois ten que ser certo imperiosamente... Xa que logo, agora xa sei que significa o mesmo esixir sacrificios que pedir sacrificios. ¡¡Claro, cómo non me decatei antes se ambos verbos son da mesma conxugación: as dúas acaban en "ir"!!. Para que logo digan que non se aprenden nada bo cada día da xente que sae na televisión...Así que xa sabedes...

** Unha interesante revista para o consumidor

Existen moitas revistas adicadas ó consumidor. Hoxe recoméndovos Consumer (o enlace tamén o tedes na columna esquerda de A Lareira Máxica, en "A eira dos blogs") editada por unha coñecida marca de supermercados do norte de España. Nela podemos ler moitos e útiles artigos relacionados coa saúde, a alimentación, aforro, e outros relacionados coa economía doméstica e a vida cotián. Actualízase periodicamente e incluso se pode descargar a revista en formato papel.
A modo de exemplo: Los diez alimentos más eficaces contra el colesterol

...........................................................
Julio Torres

** Brasil

Brasil prepárase para comer fútbol de primeiro, fútbol de segundo, e fútbol de postre. E con el a fame irase sen necesidade de comer alimento sólido algún. Así, por arte de maxia. O mundo enteiro olla deportivamente para Brasil, namentres se esquiva a mirada social para outro lado. Brasil: un país no que a pobreza disfrázase de fútbol para encaixar un gol a vida ou morte. O porteiro mira fixamente ós ollos da morte, a fame gaña por goleada e a paixón polo fútbol convértese nun todo indestructible:¿cartos incluídos?...

...........................................................
Julio Torres

** Mente e corazón vs educación

** En perspectiva gráfico-social

** O custo da vida volta a subir...

Juan Luis Guerra ten unha bola de cristal. No seu día deixounos cobizosos de café coa súa canción "Ojalá que llueva café", pero anos despois superouse. Iso sí, non sería ata agora cando nos decatamos do que nos quería dicir en toda a súa extensión con "El costo de la vida". Abofé que o custo da vida subiu e subiu pero, se prestades atención ó que nos cantaba, case se axusta máis ó momento actual que ós anos 90. So é cuestión, co permiso da música, deterse a empaparnos da súa letra visionaria para caer na conta de que, en realidade, se refería á España actual salpicada de corrupción, delincuencia, paro, recesión, menciñas, dereitos,... Se incluso o precio da gasolina, como di este cantante de verdades sociais, volta a subir. Continúa incrementándose, para ser exactos. Abofé que o precio dos carburantes é máis alto ca nunca. E sobre todo en Galicia, que é a rexión de España onde máis custa repostar. O de Galicia non o dixo Juan Luis, pero é real, moi real, como a vida mesma...

...........................................................
Julio Torres

** 8 anos de A Lareira Máxica na internet

A Lareira Máxica cumpre 8 anos nada máis e nada menos. Quero darlles as grazas a tódol@s colaboradores/as que escriben (ou escribiron nalgún momento) n` A Lareira Máxica, en especial ás persoas que máis teñen escrito aquí. Tamén o meu agradacemento a tódol@s seguidores/as que cada vez son máis. E desde diferentes países. Por último, pero moi importante, quero darlle as grazas á miña amiga Patricia Loureiro que coordina a páxina d`A Lareira Máxica no Facebook e sobe alí todo o que aquí ve a luz. Moitísimas grazas, Patri!!

Pasaron xa 8 anos desde aquel 1 de maio que decidín crear A Lareira Máxica aproveitando a festividade do Día do Traballo do 1 de maio de 2006.

A experiencia está a ser tremendamente positiva e permitiume coñecer a moita xente. É gratificante poñerse diante do ordenador e poder escribir o que un quere, sen trabas, e sen que ningúen che diga que o podes ou non publicar. O único que lamento é non poder actualizar máis A Lareira Máxica, pero non podo adicarlle o tempo que a min me gustaría.

Por útimo, lembrarvos que xa sabedes que tod@ aquel/a que o desexe pode enviarme artigos para publicar n`A Lareira Máxica.

...........................................................
Julio Torres
Creador, editor e coordinador de A Lareira Máxica

** Fuxan os ventos: os trobadores do pobo galego

Fuxan os ventos é, sen dúbida, outros dos grandes da música galega. As súas cancións son pura obras mestras cantadas na nosa lingua. "A saia da Carolina", "Sementar sementarei", "O meu amor é mariñeiro" ou "O carro" son quizais as máis lembradas deste gran grupo pioneiro da música cantada no galego. Incluso ten unha nana moi bonita que podemos ollar na segunda parte do vídeo que encabeza este artigo. En recoñecemento do seu labor en prol do galego, sirva este modesto recoñecemento desde A Lareira Máxica. Pura maxia trobadora do pobo galego.

...........................................................
Julio Torres
Creador,editor e coordinador de A Lareira Máxica

** O verdadeiro conto de carrapuchiña vermella

** A Frase Máxica de... José Luis Alvite: o talento