** Unha adicatoria para sempre

---

MADRID. Patricia Loureiro

---

Un mes despois da túa marcha debo dizeres que te boto muito en falla. Muitísimo. Facíaste quer pola boa persoa i amigo que eras. As túas amigas i amigos sabémolo mui ben. Alá riba onde quer que tú esteas maxino que os teus artigos e as túas conversas en galego inundarán as nubes de felicidade i alegría como tanto che gostaba e que dun intre a outro voltarás para dizer que soio foi un ata despois i que todo foi un mal sono dunha tarde de xullo na que nos deixastes para sempre. Incomprensíbel fatalidade. Dende aquí abaixo todo é estrano e triste sen ti. Ate esta lareira pola que tanto gostabas navegar te estrana ó non notare-la túa presenza. Que o saibas.