martes, 23 de novembro de 2010

** La bachata y su peculiar letra


PONTEVEDRA. O Moucho
Colaborador de A Lareira Máxica

Dentro de uno escasos placeres que tengo en la vida, uno es la música. Y dentro de los estilos que me llegan a apasionar en la música de baile latina, para mi, la bachata, es un estilo muy especial. Sobre todo es un estilo muy peculiar, pues cuando en los demas estilos de música se habla en muchos casos de amor, sentimientos apasionados, deseos,… En la bachata encontramos un estilo de música que acopla perfectamente en sus letras lo desgraciadas que son las gentes en el amor. Se habla de amores imposibles, de amores que te atrapan pero sabes que no te convienen, de amores difíciles de olvidar, amores no correspondidos,…. Vamos, ese otro lado del amor, que no es tan paradisiaco. Las letras aunque en muchos casos tristes, se cantan con una música alegre que te invita a bailar. Pudiera incluso entenderse, que las cosas no tienen solución pero baila y canta conmigo para intentar olvidar. Estas letras y esta música llena esos huecos del corazon y de tu cabeza que han quedado vacios despues de algo nefasto o de algo que aspiras pero no puedes llegar a tener nunca. Todo un psicologo personal. Canciones como “Obsesión“, “Clavado en un bar“, “En el muelle de san blas“, “Olvidarme de ella“, “Me la pusieron difícil“…, son temas que en momentos malos te dan aliento en momentos bajos. Habla en muchos casos de resignación, pues despues de lo que te pasa no hay marcha atrás, no tienes solución. Por eso canta y baila.

14 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :

Alvariño dixo...

Tomo nota da receita: cantar e bailar. Anque,se me dan a escoller, prefiro cantar.

María dixo...

Eu e que non che vos son nada deste tipo de músicas para comer, que escoitei un día na tele. Nin bacalao, nin bachata, nin salsa. Nadita chicos. Sonchevos moito máis tranquiliña. A min dádeme un pop, un jazz, un folk.
Pa gustos ...

Anónimo dixo...

Cristina.Pontevedra.

É o que ten o poder da música. "En el muelle de San Blas" é a miña canción preferida, supoño que son os acordos dos instrumentos. Pura maxia!!

Julio Torres dixo...

A min, como a María, gústame outro tipo de música: a pop, a marchosa. A que suelo culgar no blog. Ah, por certo, aproveito para pedirvos suxerencias de música marhosa, que sirva para facer alegre un día apagado de inverno ou outono. Se me gusta e se mixpod permite a súa reproducción, ireinas subindo ó reproductor de mixpod, o cal empeza a prohibir cada día máis infinidade de cancións. Dame que en pouco tempo nos imos quedar sen música en A Lareira Máxica, salvo que aparece outro reproductor estilo mixpod do que ir tirando por unha tempada. Primeiro foi Imeeen, logo Playlist.como e Ivoon, todos eles desaparecidos ou case. Crucémo-los dedos.

Acéptanse tamén suxerencias de reproductores.

Gracias Moucho polo teu artigo e a Alvariñ@, María e Cristina polos vosos comentarios.

Saúdos Máxicos. Carpe Diem

Mariam dixo...

¡¿a que suelo culgar"? Se te pilla Carmen Hermida... ¡suspéndeche o galego con efectos retroactivos!

Julio Torres dixo...

Jejeje, foi un erro ó escribir rápidol. Canto a Carme Hermida, segundo esta filóloga galega (que ultimamente creo que saía no Luar da TVG) non sabía falar o galego. ¡Eu!. Vamos os que me coñecedes sabedes que é moi moi moi moi raro que eu fale en castellano algunha vez. Máis ben uso palabras castellanas tipo lunes en lugar de luns cando falo. O galego que falo é o que uso cando escribo neste blog.

Pregúntome entón: se tampouco falo casi nunca en castelán ¿que é o que falo? Seguramente ela e o seu galego de laboratorio falen mellor ca min e os da xente do pobo que sempre falou en gallego. Digo máis é moito mellor o gallego castrapo (idioma galego no que se meten palabras do castelán) e o de todos os que vivimos no rural que o de estes estudiosos do galego que se inventan a cotío novos termos que ninguén -so eles e os da tvg- utiliza ou utilizou algunha vez na súa vida.

Vamos oh, é moito mellor o galego castrapo que o artificial galego de laboratorio que nos pretenden vender como o galego auténtico.
So hai que ver ós da tvg que usan termos que nin eles mesmos usan a cotío incluso se falan galego (cabe lembrar que a gran maioría da xente que traballa na tvg é castelán falante e nótaselles porque meten expresións e palabras que nin se usan no galego castrapo).

ARRRIBA O GALEGO CASTRAPO DO POBO!!!

Mariam dixo...

Eu tamén falo o galego castrapo. Cando escribo, anque poño máis atención, pásame o mesmo, sigo empregando moitos castelanismos.

O Moucho dixo...

APOIO A MOCION A FAVOR DO CASTRAPO. Eu tamen estou farto de escoitar palabras que non sei de onde as sacaron ou que incluso so se usan en Portugal. Despois de estudiar moitos anos lingua Galega, resulta que agora parte do que nos ensinaron non vale para nada. Pareceme un insulto a todos aqueles que estudiaron con anterioridade. E que me decides de exterminar por completo todos os localismo tan peculiares que ten o noso pobo. Pareceme unha tomadura de pelo. Sigamos protexendo a nosa forma de falar como o seseo ou a gheada, que ainda que non sexa fermosa, ten una aspecto popular e de identificación propia de cada pobo de Galicia.

O Moucho dixo...

Volvendo ó tema da bachata, tendes que probar a bailar estos temas, aparte de escoitalos e cantalos. Se te deixas levar, poden aflorar sentimentos moi fermosos. Ten un baile moi tenro. Como dí a profesora de baile que teño, para bailar mellor a bachata, o mellor e pechalos ollos e disfrutar do instante. Sumerxirse na música e na letra da canción, e deixar todo o demais atras. E ten razon. Recomendoo a todos vos. Gracias tamen por comentar o meu artigo.

Mariam dixo...

A min o baile que máis me atrae é o tango. Como lin nalgún sitio, é a expresión en vertical dun deseo horizontal. Bueno, que é un baile cheo de sensualidade.

O Moucho dixo...

Sensualidad si que ten o baile brasileño denominado ZOUK. Tamen o intento aprender pero é tremendamente dificil, pois tes que ter moi boa conexión coa parella que baila contigo. Eso si, en sensualidade non hai quen lle gane.

Anónimo dixo...

Cristina.Pontevedra.

Eu aproveitaba as cancións de bachata ou salsa para ligar :D . Non me valía: Non sei bailar, porque ensinaba que era unha marabilla. Có tempo o que máis sona nos pubs ou as discotecas e o "Chunda Chunda", música que a mín non me gosta nadiña.

Sen embargo, se me dan a elexir prefiro as cancións tradicionais galegas : "A saia de Carolina", "Fun a taberna do meu compadre", "Maruxiña", "A rianxeira", ... e se é acompañada duns chupitos de licor café mellor que mellor !!

Mariam dixo...

Sí, o do "chunda chunda" é unha invasión, agora ata poñen esa música nos supermercados. Non entendo moi ben esa estratexia comercial. Explícome, en determinadas tendas como Berska é o que te podes esperar, pero ¿no Gadis? A min, moléstame.

Mariam dixo...

¿Zouk? Non sabía da existencia dese baile, terei que informarme. Moucho, estaste convertendo nun verdadeiro experto.