Xosé Touriñán contábanos hai tres anos, nos contos da lareira (nada que ver coa Lareira Máxica), unha versión nova e humorística do tradicional conto con efectivas doses da gran ironía galega. Para exercitar o sorriso da vosa faciana.
Di Julieta Venegas que o presente é o unico que temos. E é así. O pasado xa pasou e o futuro aínda non chegou. Non se pode vivir no pasado. Tampouco no futuro. Polo tanto, e agás que teñamos unha máquina do tempo ó estilo Regreso al Futuro, Julieta convídanos a vivir o presente pois é o único que temos seguro. Sumerxida nun ton romántico lémbranos que a vida pasa axiña e non nos decatamos que o presente esmorece cada día. Como a vida mesma. Carpe diem.
"¿Avanzamos?", pregunta la publicidad del BBVA...
-
*...para reforzar su voluntad de adquirir el **muy rentable*
*Banco de Sabadell. **¿Acaso avanzar es sinónimo de crecer? *
Lo primero es dar respuesta a la...
¿El ranking que nunca existió?
-
Me pasan por un grupo de amigos de Bilbao, entre orgullosos e irónicos,
una "noticia" del 20Minutos, del día 7, con este titular:
La ciudad donde mejor s...
XIV Premios La Buena Prensa
-
Estas son las bases y las categorías.
Se puede presentar cualquier texto en castellano publicado en 2024 en
soporte papel o digital. Los galardones está...
Os casamentos de home no reino medieval da Galiza
-
Xa está en aberto *Maridos e sodomitas*! Buscádeo en R (Dial 119), Movistar
ou no Youtube, comentade e divulgade.
E nuns meses, o libro *Vidas e histori...