sábado, 9 de xaneiro de 2016

** Os anxos da vida

Os anxos existen. Están aí fóra, máis preto do que cremos. Nos peores momentos voan cara nós para axudarnos. Non soamente nos acompañan nos bos momentos (que iso é fácil) senón tamén nos malos. Cando máis falta fai. Dannos alento, comprensión e saben escoitar, sen cobrarnos os intereses pola axuda prestada. Estes anxos adoptan forma de familia, de amigos/amigas de verdade ou das parellas de cada un ou unha de nós. O resto de persoas non son anxos senón xente meramente egoísta e aproveitada que buscan que lles axudes cando lles convén pero que non te devolven esa axuda cando máis a podes precisar. Son persoas que non merecen a nosa atención pois buscan o seu propio beneficio e non teñen reparos en tirarte como un pañuelo de papel cando xa non te precisan. Xente trepa, sen escrúpulos ou meramente egoístas e desagradecidas. Moito. Triste pero certo. Tede coidado, que tamén andan por aí...

Aos meus anxos, a eses seres que si valen moi moito apena, vai adicada esta canción de Blue Octoter, tan chea de amor, optimismo e agradecemento. Agardo que vos guste.