xoves, 1 de agosto de 2013

** "Va por ti, mi niña"

ESTA CARTA FOI LIDA POR SUSANA GARRIDO VILLAVERDE, NAI DE CAROLINA BESADA GARRIDO (unha das vítimas mortais) no acto civil celebrado no compostelano Parque de San Domingos de Bonaval na memoria de tódalas víctimas do accidente ferroviario acontecido en Santiago pasado mércores 24-07-13. Aínda que moitos medios non a reproduciron -ou fixérono de xeito parcial-, en A Lareira Máxica queremos cumprir co desexo expresado pola propia nai nesta carta: a de darlle a máxima difusión. A carta da nai fala por sí so: non se pode dicir nin máis alto nin máis claro. Por suposto, unha aperta inmensa e todo o noso apoio e cariño para ela e para tódalas persoas que perderon a un ser querido nese tráxico e gravísimo accidente que nunca debeu ter ocurrido.

NOTA: O texto e a foto de Carolina Besada están extraídos da internet


.....................................................................................................................................

"Soy la madre de Carolina Besada Garrido, que falleció a los 18 años en el accidente de tren de Santiago. Me gustaría hacerles llegar este escrito y les agradecería que le diesen la máxima difusión. Mi hija siempre me dijo que se sentía orgullosa de que fuese una luchadora y sé que no le hubiese gustado que me quedase callada. Esto es en homenaje a ella. A todas aquellas personas que ayudaron a nuestros seres queridos y a nosotros mismos en esos duros momentos quiero decirles que cada uno de sus gestos llenan de calor nuestra alma. Los que se sintieron conmocionados por lo ocurrido han de saber que su empatía nos da fuerza. Todos nos habéis recordado que el mundo está lleno de seres excepcionales. A los que, como nosotros, sienten dolor por su pérdida, les envío un abrazo sincero y todo mi cariño. Pensemos que están en paz y dejemos que el tiempo nos ayude a que su recuerdo nos inunde de amor. Gracias por todos los abrazos, besos y palabras de ánimo sincero que hemos recibido, incluso de personas a las que no conocíamos, anónimas o con "cargos".

Y por último quiero dirigirme: a los que se creen "importantes" y desfilaron ante nuestros ojos para las cámaras, con sus trajes y uniformes, para "hacerse ver", cuando llevábamos doce horas de angustia, sin saber si podríamos volver a abrazar a los nuestros. También al maquinista que, de confirmarse, nos ha destrozado con su irresponsabilidad. A los que vinieron a darnos un falso pésame porque su cargo o su partido se lo "exigía" (que sepáis que eso se transmite; habríais demostrado alguna compasión quedándoos en vuestros lujosos despachos). A los que cedieron a las presiones "de arriba" y nos torturaron prometiendo información que luego no nos daban. A los que prefieren "recortar" vidas a tener que renunciar a su coche oficial. Para deciros que vuestros actos os están pudriendo el corazón, pero que quizá no sea demasiado tarde para que rectifiquéis y colaboréis en hacer de este mundo un lugar en el que lo importante vuelvan a ser las personas.

Va por ti, mi niña."

1 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :

Alvariño dixo...

¡Qué noxo me dan os políticos querendo quitar tallada electoral desta desgracia!