luns, 19 de agosto de 2013

** Bico

Podemos ler en A sombra do vento, unha obra do escritor americano Patrick Rothfuss, o seguinte fragmento: “Despois sentamos nunha pedra, cos pés na auga e gozando da mutua compañía mentres descansabamos. Compartimos unha mazá; fómola pasando e fómoslle dando dentadas por quendas, o cal, se nunca bicaches a ninguén, é case como beixarse”.


Quen así fala é Kvothe, o protagonista da obra citada, e a compañía á que fai referencia chámase Denna, unha moza da que Kvothe está namorado. Este ten que conformarse con “bicar” ou “beixar” a mazá, xa que a moza é inaccesible para el.

En galego temos tres palabras para referirnos a esta demostración de cariño: bico, beixo, e ósculo. A primeira, bico, procede do termo celta beccus, que significa “peteiro, bico”, de aí que un bico (entre outros significados) tamén poida ser a boca das aves. A seguinte palabra, beixo, procede do étimo latino BASIUM (e beixar de BASIARE), e do cal podemos ver a súa evolución noutras linguas románicas: beijo, beso, bacio, baiser... Por último, ósculo é un termo que se usa como cultismo nunha linguaxe xa moi coidada e específica.

Ademais destas dúas palabras para referirse aos bicos, oscula e basia, os romanos tiñan unha terceira, suavia; e distinguíanas segundo o seu carácter: os oscula era bicos de amizade, os basia de amor e os suavia de paixón.
Non obstante, hai quen pensa que os basia tamén se empregaron cun significado máis pasional, xa que o poeta latino Catulo (século I a.C.) mencionábaos nos seus poemas cando se refería á súa amada: “Vivamos, mea Lesbia, atque amemus (...) / Da mi basia mille, deinde centum, / dein mille altera, dein secunda centum, / deinde usque altera mille, deinde centum” que traducido sería algo como “Vivamos, miña Lesbia, e amemos (...) / Dáme mil beixos, logo cen, /despois outros mil e de novo outros cen, / despois mil máis, despois outra vez cen”

En calquera caso, ósculos, bicos ou beixos sempre serán benvidos.

.....................................................................................................................................
Estrela de Xullo

venres, 16 de agosto de 2013

** O gran heroe americano

Willian Katt, Robert Culp e Connie Selleca protagonizaron na década dos 80 a serie de humor: "El gran héroe americano". Uns extraterrestres regálanlle un traxe para voar a Ralph (William Katt), un profesor que perde o libro de instruccións do traxe e voa como boamente pode... A sintonía é de Joey Scarbury e a canción titúlase: "Believe it or not". Os creadores de Superman denunciaron á serie por considerala un plaxio da película. O acertixo musical da semana pasada queda, pois, desvelado.

.....................................................................................................................................
SANXENXO. Julio Torres

martes, 13 de agosto de 2013

** Bancos, aves e cofres sumerxidos

domingo, 11 de agosto de 2013

** En cien palabras: Calor de tormenta

Mientras los topos se adueñan del jardín,
el gato blanco duerme a la sombra del centenario hórreo.
Sinfonía de gorriones chillones.
¿Nubes altas o nubes bajas?
Simplemente nubes que pasan,
como los días perdidos.
de aquí para allá,
movimientos absurdos,
idas y venidas,
que me han sido robadas.
Y yo solo quiero que llueva,
que el agua inunde los campos secos,
que el valle desértico vuelva a ser fértil.
Vecinas gritonas, madres histéricas.
Llanto inconsolable
de niños que se quedan sin helado.
Un moscardón se cuela por la ventana
Sol castigador, bochorno infinito
Pasará, sé que pasará.

.....................................................................................................................................
FERROL. Polizón

sábado, 10 de agosto de 2013

** Causas e solucións da economía sumerxida (3/3)

Despois de ter xa algo máis claro que é o que faría disminuir o déficit, vou apuntar algunhas causas e soluccións.

As causas máis destacadas polos economistas son:
. Nivel impositivo relativamente alto e complexo para particulares e empresas pequenas (teñamos en conta que o 65% do PIB español o crea as PEMES)
. Escasos recursos das autoridades fiscais.
. Escasa flexibilidade de cotas á S. S. de autónomos.
. Prazos de actuación retroactiva de revisión de fraude fiscal insuficientes.

Posibles solucións:
1. Simplificar a burocracia para facilitar os trámites; xa que segundo o "Paying Taxes 2013", unha empresa en España dedica 167 horas ao ano en xestión de tributos, o que supón un mes de traballo. Un custo que en época de crise se fai insostible. Preguntarédevos cómo se podería facer tal cousa; pois ben, simplemente cunha aplicación informática acorde ás necesidades dos cidadáns, creando unha rede única de informcación na que interactúen S.S., INEM, Facenda Pública, etc.

2. Flexibilidade da cotización á S.S. como autónomo, aplicando diferentes normas segundo sector.

Por exemplo, a maioría das persoas físicas que se dedican a impartir clases particulares estarían dispostas a cotizar á S.S, se se puidese facer por media xornada, xa que pola mañá os alumnos están no colexio obrigatorio. Crear un novo tipo de autónomo por "obras menores e reformas" para os obreiros da construción que se ven obrigados a traballar de forma ilegal xa que as pequenas "reformas" do fogar os empregan por períodos de tempo demasiado curtos ( un par de días, unha semana...) como para poder cotizar como autónomos á S.S., polo mes enteiro, sen ter perdas. Polo cal se recomenda un tipo de cotización especial mediante o cal, e coa axuda dunha aplicación informática específica, puidesen cotizar á S.S., por días. Ademáis, para fomentar este tipo de "obras e reformas", poderíase aplicar un tipo de gravame especial do IVE, por exemplo, ao 10%.

Un incentivo para que os autónomos de xornadas discontinuas se animasen a cotizar sería a posibilidade de cobrar un pequeno subsidio por "x" días cotizados de forma non consecutiva, xa que no momento en que cotizasen máis de tres meses consecutivos pasarían á modalidade xeral de autónomos; e, por suposto, que só se puideran beneficiar diste novo réxime os autónomos sen traballadores ao seu cargo.

Outra das trabas neste sector é a obriga de ter un seguro de prevención de riscos laborais, o cal poderiamos solucionar, por exemplo, creando unha póliza aberta de seguro e prevención xestionada pola administración local, de forma que cada un dos beneficiarios se fixese cargo da súa cota mensual segundo días cotizados. Tería que ser unha póliza renovable anualmente pero revisable mensual ou semanalmente.

3. Prazos de revisión fiscal deberían ir en función da cantidade monetaria defraudada. Prescricións dende 4 a 20 anos, segundo a fraude cometida. De 0,00 € a 10.000,00 € de fraude fiscal: 4 anos; de 10.000,01 a 50.000,00 €: 5 anos; de 50.000,01 € a 100.000,00 €: 10 anos; resto a 20 anos. E unha nova lei con carácter retroactivo, polo que sería necesario cambiar certas leis que non o fan posible.

Creo que necesitamos unha bondade verdadeira de reforma e de cambio na estrutura actual tanto de goberno como das leis que rixen o mesmo, pero non só de palabra, senon de feito. Xa vedes que algunha das medidas que propoño non son nada doutro mundo pero sí farían, creo eu, cambiar a visión que teñen os demáis países de nós. Non vale ser tan só o primeiro país en crear normativas en prol da igualdade como a que recoñece os matrimonios homosexuais, tamén hai que ser progresista e activo para solventar os problemas económicos do país, e non andar ao rabo dos demáis para que nos solucionen os problemas. España é o noso país, nel vivimos nós, e polo tanto, é responsabilidade de tod@s facelo progresar, sacalo desta ruína, e se fai falta tirarlle das orellas a alguén débese facer; máis vale cedo que tarde, e máis vale tarde que nunca.

Ainda que tan só a décima parte de toda a economía sumerxida se reflotara, estaríamos en niveis de déficit máis que permisivos para seguir facendo frente en Europa; sen olvidarnos da confianza que xeraríamos na nosa economía e o pequeño cremento que se propiciaría. Xa sei, e non me olvido, de que a realidade é moi complexa, pero ás veces, ás solucións a problemas complexos son as máis sinxelas e, sobre todo, as que realmente se poden aplicar.

Saúdos

.....................................................................................................................................
SANXENXO. Mary Camiña


ARTIGOS RELACIONADOS:

** ¿Qué é o déficit público e cómo se modifica? (1/3) 
** A reducción do déficit público e a economía sumerxida (2/3) 

venres, 9 de agosto de 2013

** ¿Cal era o nome da serie?

I mos voltar ós 80. Daquela había unha coñecida serie de humor polas tardes de luns a venres a iso das 15:30, xusto despois do telediario. E ata aquí podo ler. ¿Alguén de vós de qué serie era sintonia este tema músical? A ver quen é o primeir@ que o acerta. Deixade posibles respostas. A solución terédela a vindeira semana. A ver se acerta alguén...


.....................................................................................................................................
SANXENXO. Julio Torres

martes, 6 de agosto de 2013

** Cúmprense hoxe 15 anos daquel 6 de agosto de 1998...

Hai 5 anos publicaba un artigo no que relataba a miña experiencia de prácticas como xornalista en Radio Voz Vigo no verán de 1998. Daquela, e trala publicación do artigo, varias foron as persoas que me pedían un audio meu pois saían tódalos compañeir@s cos que estiven pero non a voz dun servidor. Non quixen poñelo. Dábame un pouco de reparo.

5 anos despois sí vou subir un pequeno fragmento dos titulares. O outro día repasando as miñas grabacións daquela época atopeime co meu estreo coma presentador principal dos informativos. Foi tal día coma hoxe hai 15 anos. Era un 6 de agosto e facía moitísima calor na cidade. Tanto era o traballo que so puidemos ir media horiña á praia logo de xantar. Dada a singular efeméride que se cumpre hoxe, será a primeira vez que se escoite a miña voz en A Lareira Máxica. Tamén vos advirto que non foi precisamente a miña mellor locución. Desde aquí aproveito para mandarlles un novo saúdo a tódol@s persoas coas que tiven o gusto de traballar. Pasa o tempo, pero é imposible olvidar a tan boa xente. ¡¡Moitas gracias amig@s!!




.....................................................................................................................................
SANXENXO. Julio Torres

** A reducción do déficit público e a economía sumerxida (2/3)

O problema das economías mergulladas é tal que se publicaron varios informes (por certo, todos feitos por institucións extranxeiras xa que as que había no país tiveron que pechar por falta de recursos ou de interés, non sei), que revelan uns datos un tanto inquietantes: segundo o recente "Estudo Panaeuropeo sobre a Economía Mergullada" de VISA Europe, a finais de 2012, a economía mergullada de España rolda os 201.300 millóns de euros. O que supón un 19,2% do PIB español.

Por sectores, a economía mergullada, repártese da seguinte forma:
. O 29% da economía mergullada corresponde á actividade de reparacións do fogar e obras de renovación, o que supón un montante de 28.000 millóns de euros.
. O 19% á hostalaría e restauración.
. O 18% do sector de comercio é economía mergullada, o que supón unha cantidade de 20.000 millóns de euros. O comercio, en España supón uns 113.000 de millóns de euros de PIB.
. A industria xera uns 24.000 millóns de euros mergullados, o que implica un 16% do PIB industrial. O PIB industrial é de 149.000 millóns de euros.
. O sector de transportes e comunicación teñen un 14% do seu PIB en forma clandestina.
. As inmobiliarias xeran un 9%, aproximadamente, do seu PIB en economía mergullada.
. Sectores como traballo doméstico, clases particulares, etc. son imposibles de cuantificar.
. Os únicos sectores que non presentan ingresos clandestinos son os sectores regulados como a educación, etc.

Por outra parte, o Instituto Tax Research de Reino Unido elaborou recentemente un estudo das mesmas características que o anterior que reflicte que a principios do 2.013 existía en España, unha economía somerxida entre 212.125 e 239.175 millóns de euros, o que supoñería un 22,5% do PIB español. Polo tanto, FACENDA PÚBLICA DEIXARÍA DE INGRESAR 74.032 MILLÓNS DE EUROS AO ANO. O último ano descenderon 9.900 persoas traballadoras por conta propia.

A Taxa de paro é do 27,16% e máis de 6,2 millóns de persoas están no paro e subsisten grazas á solidariedade familiar e á economía mergullada, que fai de amortecedor. Os sectores máis característicos, que se ven a plena luz son "traballos a domicilio", "pintor", "cursos de inglés", "clases de apoio"..., do 20-30% da hostalaría e restauración defraudan mediante contratos fraudulentos (cotización á S.S. Por 4 horas diarias cando en realidade os traballadores realizan 8 horas diarias) e en vendas non declaradas.

Parte desta economía mergullada que se ve a simple vista podería desaparecer na maioría dos casos se tivésemos un sistema de cotización á S.S. máis liberalizado, xa que xente, a maioría mulleres, que por motivos persoais ou de crise, xa que hai menos horas de traballo, non pode traballar todo o día ou o mes enterio, estarían dispostas a contribuir á S.S. como autónom@s e non o fan porque teñen que pagar a cuota da xornada de 8 horas e polo mes enteiro...

O próximo día fareivos partícipes de posibles solucións, espero que este pequeno escrito vos axude a entender un pouco máis o que bos rodea e como poderíamos cambialo. Non creo na persecución da economía sumerxida a pequena escala pero sí na concienciación ciudadana, pero non será posible ata que nos liberalicen as cuotas que máis frean a nosa economía e fagan xustiza cos grandes defraudadores de Facenda, Tamén teño un trociño adicado para eles. Un abrazo.

.....................................................................................................................................
SANXENXO. Mary Camiña



ARTIGO RELACIONADO:

** ¿Qué é o déficit público e cómo se modifica?
(1/3) 


** A Frase Máxica....sobre os animais

luns, 5 de agosto de 2013

** Bryan Adams: "Everything I do, I do it for you"

Hai cancións moi fermosas, como é o caso de "Everything I do, I do it for you" de Bryan Adams, que sirven para expresar moitos sentimentos en moi poucas palabras. A ésta so lle falta dicir "contigo ata o fin do mundo". O mesmo acontece con outras cancións, xa o sei, pero esta balada sempre me gustou. Ademais de sentimento ten esencia. Aproveito para adicarlla a unha gran persoa que hoxe cumpre anos e que sei que tamén lle encanta. ¡¡Que teñas un gran día de celebración pois merécelo moito!!

Nota: A de Bryan Adams principia no minuto 2:47. As outras tamén están ben, en especial o temazo de Robbie Williams que empeza a continuación da de Bryam Adams.


.....................................................................................................................................
SANXENXO. Julio Torres

xoves, 1 de agosto de 2013

** "Va por ti, mi niña"

ESTA CARTA FOI LIDA POR SUSANA GARRIDO VILLAVERDE, NAI DE CAROLINA BESADA GARRIDO (unha das vítimas mortais) no acto civil celebrado no compostelano Parque de San Domingos de Bonaval na memoria de tódalas víctimas do accidente ferroviario acontecido en Santiago pasado mércores 24-07-13. Aínda que moitos medios non a reproduciron -ou fixérono de xeito parcial-, en A Lareira Máxica queremos cumprir co desexo expresado pola propia nai nesta carta: a de darlle a máxima difusión. A carta da nai fala por sí so: non se pode dicir nin máis alto nin máis claro. Por suposto, unha aperta inmensa e todo o noso apoio e cariño para ela e para tódalas persoas que perderon a un ser querido nese tráxico e gravísimo accidente que nunca debeu ter ocurrido.

NOTA: O texto e a foto de Carolina Besada están extraídos da internet


.....................................................................................................................................

"Soy la madre de Carolina Besada Garrido, que falleció a los 18 años en el accidente de tren de Santiago. Me gustaría hacerles llegar este escrito y les agradecería que le diesen la máxima difusión. Mi hija siempre me dijo que se sentía orgullosa de que fuese una luchadora y sé que no le hubiese gustado que me quedase callada. Esto es en homenaje a ella. A todas aquellas personas que ayudaron a nuestros seres queridos y a nosotros mismos en esos duros momentos quiero decirles que cada uno de sus gestos llenan de calor nuestra alma. Los que se sintieron conmocionados por lo ocurrido han de saber que su empatía nos da fuerza. Todos nos habéis recordado que el mundo está lleno de seres excepcionales. A los que, como nosotros, sienten dolor por su pérdida, les envío un abrazo sincero y todo mi cariño. Pensemos que están en paz y dejemos que el tiempo nos ayude a que su recuerdo nos inunde de amor. Gracias por todos los abrazos, besos y palabras de ánimo sincero que hemos recibido, incluso de personas a las que no conocíamos, anónimas o con "cargos".

Y por último quiero dirigirme: a los que se creen "importantes" y desfilaron ante nuestros ojos para las cámaras, con sus trajes y uniformes, para "hacerse ver", cuando llevábamos doce horas de angustia, sin saber si podríamos volver a abrazar a los nuestros. También al maquinista que, de confirmarse, nos ha destrozado con su irresponsabilidad. A los que vinieron a darnos un falso pésame porque su cargo o su partido se lo "exigía" (que sepáis que eso se transmite; habríais demostrado alguna compasión quedándoos en vuestros lujosos despachos). A los que cedieron a las presiones "de arriba" y nos torturaron prometiendo información que luego no nos daban. A los que prefieren "recortar" vidas a tener que renunciar a su coche oficial. Para deciros que vuestros actos os están pudriendo el corazón, pero que quizá no sea demasiado tarde para que rectifiquéis y colaboréis en hacer de este mundo un lugar en el que lo importante vuelvan a ser las personas.

Va por ti, mi niña."