xoves, 25 de novembro de 2010

** TAE, TIN = LIO

Hoxe apetéceme compartir con todos esta información. Creo que hai que tela moi presente, os directores dos bancos son hábiles prestixitadores e convén ir ben preparado cando toca lidiar con eles. Por un lado ou por outro, sempre acaban meténdocha dobrada.


TAE, TIN = LIO
Tasa Anual Equivalente o Tasa Anual Efectiva. Presente por ley (por suerte) en todos los anuncios de hipotecas, préstamos y depósitos. Es la cifra que nos permite comparar de un modo más adecuado ofertas de distintas entidades. Tiene en cuenta no sólo el interés (interés nominal), sino también las comisiones, los productos que obligan a contratar, el plazo…

En esencia, es el tipo de interés que pagaríamos (o recibiríamos, según el producto) si el plazo fuese de un año. Es como una cifra de referencia para comparar ofertas y evitar que nos engañen con intereses pequeños y grandes comisiones.

En préstamos e hipotecas es fundamental. El interés que anuncian en letras grandes no se corresponde con lo que realmente pagaremos, pues hay que tener en cuenta comisiones de estudio y de apertura, seguro de hogar, seguro de vida… La TAE los tiene en cuenta y te dice: “con esta hipoteca de tales condiciones, el interés equivalente, contando con todos esos condicionantes, es… x%”.

En depósitos es lo mismo pero un poco más lioso. En este caso, no por casualidad, las entidades suelen destacar la TAE. ¿Por qué? Pues porque suele ser más alta que el interés nominal, que habitualmente es lo que cobraremos. Esto es así porque la TAE nos indica lo que ingresaríamos si el depósito se mantuviese contratado con esas condiciones todo un año. Pero en muchos casos el producto no llega a 12 meses, o incluso cambian el interés cada mes.

Por ejemplo: depósito 10% TAE a un mes. Significa que cobraríamos 10% de lo que invirtamos si lo mantuviésemos 12 meses. Pero como sólo es un mes, sería 10% / 12. Sin embargo, no es así (he aquí lo lioso del asunto). En los depósitos, hay un parámetro que lo modifica todo: cada cuánto se liquidan intereses. Si sólo nos pagasen los intereses al acabar el año, la división anterior sería cierta. Pero ¿qué pasa si nos ingresan beneficios cada mes? Pues que al segundo tendríamos que aplicar el interés sobre la cantidad inicial + los intereses del primer mes. Y al tercero, se aplicaría sobre la cantidad inicial + los intereses del primer mes + los del segundo, que ya serían un poco mayores… En consecuencia, descubrimos que para prometernos el 10% TAE a un mes, sólo tienen que pagarnos, de verdad de la buena, un interés del 9,57% (dividido entre 12 meses). Pues “si nos aplicasen ese interés doce meses”, acabaría resultando el 10% TAE.

En conclusión, si no queréis liaros (que es lo más probable), en los depósitos buscad el interés nominal (para dividirlo entre 12 meses y multiplicarlo por el número de mensualidades que se aplique ese tipo). En préstamos e hipotecas, siempre SIEMPRE usad la TAE. Bueno… siempre que sean al mismo plazo… y salvo para comparar hipotecas de tipo fijo frente otras de tipo variable, que básicamente no se pueden comparar. Sí, un lío. Espero haber aportado más luz que sombras sobre el concepto.



REMITIDO POR: Mariam
Colaboradora de A Lareira Máxica

martes, 23 de novembro de 2010

** La bachata y su peculiar letra


PONTEVEDRA. O Moucho
Colaborador de A Lareira Máxica

Dentro de uno escasos placeres que tengo en la vida, uno es la música. Y dentro de los estilos que me llegan a apasionar en la música de baile latina, para mi, la bachata, es un estilo muy especial. Sobre todo es un estilo muy peculiar, pues cuando en los demas estilos de música se habla en muchos casos de amor, sentimientos apasionados, deseos,… En la bachata encontramos un estilo de música que acopla perfectamente en sus letras lo desgraciadas que son las gentes en el amor. Se habla de amores imposibles, de amores que te atrapan pero sabes que no te convienen, de amores difíciles de olvidar, amores no correspondidos,…. Vamos, ese otro lado del amor, que no es tan paradisiaco. Las letras aunque en muchos casos tristes, se cantan con una música alegre que te invita a bailar. Pudiera incluso entenderse, que las cosas no tienen solución pero baila y canta conmigo para intentar olvidar. Estas letras y esta música llena esos huecos del corazon y de tu cabeza que han quedado vacios despues de algo nefasto o de algo que aspiras pero no puedes llegar a tener nunca. Todo un psicologo personal. Canciones como “Obsesión“, “Clavado en un bar“, “En el muelle de san blas“, “Olvidarme de ella“, “Me la pusieron difícil“…, son temas que en momentos malos te dan aliento en momentos bajos. Habla en muchos casos de resignación, pues despues de lo que te pasa no hay marcha atrás, no tienes solución. Por eso canta y baila.

domingo, 21 de novembro de 2010

** Noviembre


TEO. Mariam
Colaboradora de A Lareira Máxica

Hoxe é o día 20 de novembro. Estou desexando que remate este mes. É que non hai por onde collelo. Estamos igual, o mes de novembro mais eu. Tal para cual. Agora mesmo achegueime á ventá, para subir un chisco a persiana, e vin que fora hai unha luz bonita. Como choveu tanto estes días, a herba dos prados colleu un color verde intensísimo. O ceo está cuberto pero deixa pasar uns fermosos raiolos de sol, os derradeiros desta tarde.

Se tivera comprado unha cámara decente, inda vos podería facer unhas fotos bonitas. Inda na comprei, non me dou decidido. Non é un tema prioritario. Ademais, ultimamente fago unhas compras... A miña última gran adquisición: unhas pranchas para o pelo Remington. Useinas unha vez. Non sei que pensei, debín pensar que eran pranchas robotizadas e que ían traballar solas. Dáme tanta pereza o tema de alisar o pelo que teño pensado cortar a melena. Moito máis práctico. ¿Alguén de vos necesita unhas pranchas novas? Supoño que terei que vendelas.

Este mes fíxoseme especialmente triste. A verdade, pouco se pode esperar deste tempo. Todo é tan relativo, afortunadamente, que é sinxelo darlle a volta as cousas. Cóntovos, pasoume algo malo pero que podía ser infinitamente peor. E dicir, tiven sorte. O caso é que o tema non está cerrado e pódese poñer peor en calquera momento. As probabilidades estatísticas son poucas, así que sigo tendo sorte. E en canto ó tempo, pois si, asqueroso. Galicia: chuvia e humidade, días curtos, escuridade, frío. Na miña aldea din que a xente morre pola caída da folla. Non me estraña. Máis, por outra parte, está semana, non recordo que día, dixo Karlos Arguiñano, que cando a castaña se abre é un tempo ideal para facer o amor. Cousas de Karlos, uns a morrer e outros a..., a rima pódela completar vos, é sinxela. Pareceume curioso, non reparara nunca no poder erotizante do outono. Creo que Arguiñano non vai descamiñado, estas tardes de outono tamén teñen o seu aquel.

En fin, déixovos un vídeo: outono, amor, castañas,... A peli non é das de happy end, non. Vela e dáste conta da inmensa sorte que significa ter tempo, ter saúde, ter alguén que te queira en Nova York ou en Singapur, iso da igual. ¡Saúdos e estupendísimo outono!


sábado, 20 de novembro de 2010

** Exposición en Vigo de fotos de persoas sen fogar

No Centro comercial Gran Via, na zona de Cines en VIGO, Médico do Mundo expón estos días unha serie de fotos onde se mostran as persoas sen fogar: unha realidade invisible para moitos de nós. Unha exposición para ver en familia. Estará polo menos esta semana. Non o dexeides pasar.


REMITIDO POR: Patricia Torrado
Colaboradora de A Lareira Máxica

** No importa el orden de las letras

SGEUN UN ETSDUIO DE UNA UIVENRSDIAD IGNLSEA, NO IPMOTRA EL ODREN EN EL QUE LAS LTEARS ETSAN ERSCIATS, LA UICNA CSOA IPORMTNATE ES QUE LA PMRIREA Y LA LTLIMA LTERA ESETN ECSRITAS EN LA PSIOCION COCRRTEA. EL RSTEO PEUDEN ETSAR TTAOLMNTEE MAL Y AUN A SI PORDAS LERELO SIN POBRLEAMS. ESTO ES PQUORE NO LEMEOS CADA LTERA POR SI MSIMA, SNIO LA PAALBRA EN UN TDOO. PRESNOAMELNTE; ME PREACE ICRNEILBE QUE TNATOS AOÑS DE COLGEIO DE VYAAN A LA MRIEDA¡¡¡


REMITIDO POR: O Moucho
Colaborador de A Lareira Máxica

venres, 12 de novembro de 2010

** Que rabia da cando....!!!

PONTEVEDRA. Cristina C.


Colaboradora

Cando a xente que sacude alfombras, manteis, etc, polos balcóns. Eu estouno sufrindo, xa pedín as veciñas de arriba (unha nai e dúas fillas de 20 anos) que por favor non tiraran nada polos balcóns porque caía toda a porquería no meu e moitas veces tiña a roupa a colgar nun tendedero (posto que no outro balcón grande, aínda tendo corda para colgala, non lle da o sol e non me da secado) e, ás veces, tiña que volver a lavala.

Cando onte vin a merda que tiña o meu balcón enloquecín. Tiraron: polvo, mingas de pan, envoltorio de plástico, area, pedriñas, pelos do seu can, pelos humanos (que non sei de que zoa eran porque eran cortiños), ... Así que, ás 20.30h. chamei e pedinlles que non o fixeran e me di a nai:

- "Y, ¿por dónde quieres que tire las cosas?". Eu flipei, xúroo. Eu contesteille que eu non sacudía nada para non molestar aos veciños de abaixo e ela dime:

- "Es que el balcón pequeño no es sitio para colgar ropa, y yo no tiro por el otro, el grande, porque se que hai quien cuelga ropa por allí". (Ou sexa que ela parécelle normal tirar polo balcón porque non quere manchar o seu piso de porquería que logo teño que limpiar eu e parécelle ilóxico que colgue a roupa nun tendedero).

Eu sorprendinme aínda máis porque a veciña de abaixo ten tamén tendedero no balcón pequeno, e tamén a do baixo, ou sexa, que non son eu soa. Ao final saiume que por lei nacional ou normativa do Concello está prohibido sacudir e tirar nada polos balcóns e ela dinme que hai unhas horas na que si se pode. Eu non sei que pensar. ¿Vós que opinades?. O único que teño claro é que as veciñas de arriba son unhas porcas porque son as únicas que sacuden polo balcón.

luns, 1 de novembro de 2010

** A Frase Máxica de... Julio Torres


"No puede haber mejor destino si la voluntad rema hacia el deseo y la esperanza naufraga en la felicidad"



Julio Torres