mércores, 21 de febreiro de 2007

** A Frase Máxica ...reflexión sobre a vida mesma

" O ser humano necesita, por natureza, o contacto físico para saberse querido e, no caso dunha relación a distancia, isto faise especialmente duro "(Carmen Recio)

:::::: EN ESPAÑOL...
" El ser humano necesita, por naturaleza, el contacto físico para saberse querido y, en el caso de una relación a distancia, esto se hace especialmente duro "(Carmen Recio)

8 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :

Anónimo dixo...

Está claro, al ser humano le gusta el contacto físico, que por algo es un homo sapiens, es decir, que tonto lo que se dice tonto no es y, obviamente, a nadie le disgusta un poquito de calor en una noche de febrero. Puestos a deducir, y usando el método ciéntifico, que en ALM no nos gusta la chapuza, partiendo de la premisa de que al al homo sapiens, inicialmente, se le presupone un nivel alto de inteligencia, que habrá que comprobar y valorar individualmente porque en todas las especies existen individuos con potenciales que se alejan de la media, afirmo que el ser humano tiene la capacidad de raciocinio suficiente y necesaria para sentirse querido aún en las situaciones más adversas, siendo la ausencia de contacto físico un ejemplo de éstas.

Xosé Manuel Carreira dixo...

Creo que sei algo de relacións a distancia. A distancia diminúe as pequenas paixóns e fortalece os grandes amores.

Julio Torres dixo...

O contacto físico está claro que é necesario, a pesar de que non é suficiente en si. Acariciar, besar, abrazar so se pode facer asi, penso.
Iso si, o contacto físico de por si non é suficiente senón se acompaña coa palabra, con xestos, coa complicidade e co cariño, cousas todas elas intanxibles.
Poderimaos falar moito e moito do tema. Non é un tema simple, senón complexo.

Benvido XM Carreira. Gracias por participar e agardo que sexa por moito tempo. Sobre o que dis tés toda, toda a razón. Encántame a reflexión: A distancia diminúe as pequenas paixóns e fortalece os grandes amores". Que razón tés.

A ver se se anima alguén máis e comenta a frase de XM.

Carpe Diem

Anónimo dixo...

Lo que se hace especialmente duro en una relacion a distancia, es la confianza, confiar uno en el otro.
La confianza es la fuerza del amor y si eso no funciona pues poco se puede hacer.
El contacto fisico es tambien muy importante pero nunca lo fundamental en una relacion.
Sin contacto fisico uno puede puede vivir pero nunca sin el amor.
Y yo me siento muy querida por mi pareja, aunque nuestra relacion sea a distancia.
Pero es muy duro no tenerla a mi lado, pero la vida es asi, muy dura.

Anónimo dixo...

Penso o mesmo que XM Carreira. Qué verdade máis grande. Qué verdade tamén o que dí Julio, estamos ante un tema complexo, moi complexo, terriblemente complexo. En fin, o amor e os seus alrededores..., o contacto físico é importante, claro, pero tamén que grande o amor cando supera todos os atrancos. Ese amor que lonxe de morrer se fortalece. Penso que ó principio tódos os amores teñen vocación de converterse en grandes amores. Non sei..., non me fagades moito caso, non estou moi inspirada. Qué bonito tamén o primeiro amor, cando eres tan inocente que por descoñecer ata ignoras o amargo sabor do desengano. Estoume poñendo melancólica, todos temos un pasado que se leva na mochila, é inevitable. Si evocar ó primeiro amor me fai sorrir, o mesmo me sucede coa última ilusión. Xa veremos..., podemos estar nos albores dun gran amor, ou non. Espero que nunca se esvaeza o cariño, sería unha mágoa.
-¿Xa veremos qué?
Nota: María, adelántome, xa sei que eres moi curiosa, é broma. ¡Ah!, aproveito para dicirche que se che bota en falta pola ALM, un saúdo.
Non se sabe, aínda é pronto. Xa vos contarei. É unha historia fermosa na que me parece que ignoro moitas cousas. Vale, sí que algo me contaban. Gústame máis escribir que a un tonto un caramelo, ¡estou caendo no onanismo intelectual!

Anónimo dixo...

Ola a todos de novo, especialmente ola a ti Mariam. Sempre é agradable saber que a botan de menos a unha. Curiosa cousa, cando pensas que ninguén se acorda de ti, entras na lareira, e alí nun currunchiño, onde menos o esperas, alguén te sorprende (guiño entre Mariam e unha servidora). Proba tamén irrefutable de que, para sentirse "querido" non hai distancia que conte. Bueno, ó asunto, sobre o tema da distancia e os amorios, case que prefiro non opinar porque daría para moito e precisamente a razón da miña ausencia- non ausencia (porque eu sempre estou ahí aínda que na sombra, non deixo de ler a lareira aínda que non me vexades se cadra tanto físicamente mediante comentarios) é o traballo que non me da un respiro últimamente, pero por encima aínda diso, a razón maior son os meus problemas de conexión. Ás veces para poder facer un pequeno comentario teño que intentar abrir a ventana 50 veces (xa sei que é so cousa miña Julio, don´t worry) por iso non participo tanto. Pero xa digo que sempre vos leo, a todos.

En canto a ti Mariam, non sei se lin ben porque a estas horas xa unha non reacciona moi ben, pero parece que che temos que dar a noraboa, non? Quen sabe, no mellor dos casos igual ata ma tendes que dar a min tamén.

Anónimo dixo...

María, reitero o que che escribín o outro día, por suposto que se che bota de menos en ALM. É unha pena que teñas problemas para facer comentarios, é unha pena porque non podemos disfrutar léndote.
Xa sabes que aquí o que abundan son os mudiños.
- ¿Non o dirás por min?
- Sí, sí, por ti, non te fagas o despistado. Refírome a ti que lees esto e que nunca dis nada.
Moita visita, moita visita, o contador debe botar fume, pero nin unha soa palabra. ¿Por qué? ¿Tendes medo de que o gato Samuel vos coma a lingua?

Anónimo dixo...

Por supuesto el ser humano necesita el contacto físico. Pero no ante todo necesita cariño y no todo se muestra con contacto físico. Estoy de acuerdo contigo Julio, se necesita también la comunicación, la complicidad...
Las relaciones a distancia son duras, pero si se cuidan se mantienen y pueden perdurar. Y sino hay que ver las relaciones que surgen a distancia, los amigos que se tienen a distancia y son verdaderos confidentes.
El contacto físico por supuesto es necesario, pero hay muchos otros aspectos necesarios para hablar de cariño, o de amor. Por ejemplo un niño necesita el amor de sus padres y se lo puede demostrar con el contacto físico, pero sin palabras, sin comunicación, algo faltarará en ese contacto.